1 Veel voorkomende criminaliteit in Roermond - Wijkraad kapel in

ondernemers voelen zich verbonden met Roermond. Het is goed voor het imago van
de stad. Roermond is dus een stad met weinig inwoners, maar ze telt tegelijkertijd veel
bezoekers, ook uit Duitsland en België. De bereikbaarheid van Roermond neemt
bovendien enorm toe door de aanleg van een goede snelwegverbinding.
Aan de andere kant kent Roermond een substantieel veiligheidsprobleem. Dit heeft de
gemeente zelfs op de derde plaats doen belanden van de zogenoemde misdaadmeter
van het Algemeen Dagblad. Er kan weliswaar kritiek worden geuit op de
methodologie van deze meter, maar ook uit dit onderzoek blijkt dat de lokale
criminaliteit fors is en dat verschillende vormen van criminaliteit (met name
woninginbraak) zijn toegenomen.
2. Tussen servet en tafellaken
De gemeente Roermond krijgt bij het lokale veiligheidsbeleid te maken met structurele
en realistische schaarsteproblemen. Roermond is, met circa 54.500 inwoners, te groot
voor het servet en te klein voor het tafellaken. Dit betekent dat de gemeente achter het
net vist als ze subsidies probeert te krijgen voor het lokale veiligheidsbeleid in het
kader van het Grote Steden Beleid of bij het streven naar prachtwijken. Roermond
heeft weliswaar substantiële veiligheidsproblemen, maar er is niet één enkel probleem
dat zo groot is dat dit resulteert in bovenlokaal gesubsidieerde grote projecten of
programma’s. Dit is bijvoorbeeld in Venlo (met Hektor) en Heerlen (met Hartslag) wel
gebeurd.
Deze problemen zouden verminderd kunnen worden door een daadkrachtig
gemeenschappelijk veiligheidsbeleid, maar de vorming van een dergelijk beleid wordt
bemoeilijkt door politiek-bestuurlijke factoren en twisten (zie 4 en 5).
3. Lokaal beleid: micro én macro
Het publiek ondernemerschap krijgt zowel macro (op stads- en regioniveau) als micro
gestalte. We bedoelen hiermee dat er macro een stedelijke visie en grote politiekbestuurlijke
betrokkenheid is bij het lokaal economische beleid en op, zeg maar, het
‘verkopen van de stad’. Micro uit zich dit in directe bestuurlijke betrokkenheid bij
concrete problemen. De bestuurlijke microbetrokkenheid is kenmerkend voor de
lokale binding die velen met de stad hebben. Bij het veiligheidsbeleid valt op dat er
geregeld wel de bestuurlijke microbemoeienis is, maar dat het sluitstuk op stedelijk
(macro)niveau ontbreekt, want er is geen gedeelde visie op het veiligheidsbeleid die
tot uitdrukking komt in een gemeenschappelijk veiligheidsplan of –programma. Voor
de periode 2004-2006 was wel een integraal veiligheidsplan opgesteld, maar dit is niet
gebeurd in 2007, al zijn alle betrokkenen zich ervan bewust dat er in 2008 een
gemeenschappelijk veiligheidsplan of –programma opgesteld zal moeten worden. In
2007 heeft het bestuur ervoor gekozen om zich eerst te richten op de gemeentelijke
herindeling en om vervolgens, mede op basis van dit onderzoek, een
veiligheidsprogramma op te stellen. Er zijn wel tal van beleidsmaatregelen getroffen:
zie hoofdstuk 5.
12