1 Veel voorkomende criminaliteit in Roermond - Wijkraad kapel in

Meer concreet zijn de lokale criminele kansen verder een optelsom van de volgende
belangrijke elementen:
• Dadergroepen: de drunkies. Roermond kent een omvangrijke groep zogeheten
‘drunkies’: alcohol- en drugsverslaafden. De schattingen van onze respondenten lopen
uiteen van 120 tot 200 personen. Middels het ‘Drang & Dwang’-project wordt deze
groep uit het centrum van Roermond geweerd en richting zorginstellingen geleid. Het
aandeel van deze categorie onder de daders lijkt kleiner te worden en het aandeel van
de jeugd en jongvolwassenen in de misdaadstatistieken groeit. Toch zien we deze
groep of categorie bij woninginbraak en auto-inbraak terug als substantiële
dadergroep.
Roermond is een prominente stad in Midden-Limburg. De stad is voor alcohol- en
drugsverslaafden uit omringende gemeenten aantrekkelijk: een groter aanbod van
verdovende middelen, opvangvoorzieningen en illegale verblijfsplaatsen. De
anonimiteit is er ook groter.
• Dadergroepen: de aanwas van (jonge) allochtone daders. Het aantal allochtonen,
inclusief het aantal niet Westerse allochtone, is in Roermond gestaag gegroeid in de
afgelopen decennia. Dit heeft onder meer geresulteerd in de aanwas van (jonge)
allochtone daders. Het valt op dat het gaat om daders met nogal uiteenlopende
etniciteiten. De allochtone daders worden, in onze steekproef, vooral aangehouden
voor woninginbraak, straatroof en bedreiging.
• Dadergroepen: aanwas van jonge daders. Het aandeel van jongeren van 12 tot en met
21 jaar is substantieel. Het precieze aandeel verschilt per delict (het aandeel is het
hoogst bij straatroof en laagst bij bedreiging), maar het verklaart mede de hoge
misdaadscores die Roermond vandaag de dag heeft. Bij de aanpak van de criminaliteit
van deze jonge daders is urgentie geboden, omdat het gevaar bestaat dat ze de
meerplegers van vandaag en de veelplegers van morgen zijn.
• Geringe kans op vervolging. De kans op daadwerkelijke vervolging blijkt in
Roermond bepaald niet hoog te zijn, zeker niet bij ‘zoekzaken’, dat wil zeggen
delicten waarvoor geldt dat de aangever zelden of nooit weet wie de verdachte(n) is of
zijn. In 2007 blijft het aantal zogeheten OM-verdachten bij woninginbraak namelijk
steken op 25 (bij 502 aangiftes en 914 incidenten) en bij auto-inbraak op 7 (bij 693
aangiftes en 1.363 incidenten). Bij straatroof komt de teller uit op 13 OM-verdachten
bij 65 aangiftes en 91 geregistreerde incidenten. Dit blijft niet onopgemerkt bij de
daders en ook niet bij potentiële daders in hun sociale omgeving. De lage kans op
strafrechtelijke vervolging bij woning- en auto-inbraak vergroot de kans op aanwas
van (jonge) daders. Er kan dus niet worden gezegd dat de repressie in Roermond op
orde is en dat het nu zaak is om preventieve maatregelen te treffen ‘aan de voorkant’
van het probleem, al zijn extra preventieve maatregelen wel degelijk verstandig.
In 2007 komt het aantal OM-verdachten bij bedreiging uit op 101 en bij mishandeling
op 210. Deze aantallen liggen beduidend hoger, hetgeen gebruikelijk is omdat
aangevers vaak op de hoogte zijn van de identiteit van de verdachte(n).
110