Rapport Psychosociale gevolgen hulpverleners rampen - Impact

Ook in de richtlijnen van NICE (UK) en APA (VS) is geen specifieke aandacht voor debriefing bij
hulpverleners na hun inzet bij een incident. Meer onderzoek is nodig voordat uitspraken gedaan
kunnen worden over eenmalige debriefing bij hulpverleners. Door de frequente blootstelling aan
traumatische omstandigheden kan het effect bij hulpverleners anders zijn dan bij niethulpverleners.
Omgaan met berichtgeving in de media
Negatieve kritieken in de media zoals over (veronderstelde) foutieve handelingen van bij de ramp betrokken
personen of organisaties, mislukte maatregelen die de ramp (schijnbaar) had kunnen voorkomen en
(gesuggereerde) pogingen van de betrokken organisaties om de ware toedracht te verdoezelen kunnen net
zo belastend zijn als de ramp zelf. Media kunnen een oorzaak zijn van secundaire traumatisering en
bijdragen aan psychische problematiek. Mogelijk zijn er maatregelen te nemen die deze negatieve invloed
van de media kunnen reduceren/voorkomen. Hulpverleningsdiensten kunnen in hun communicatie met de
media dit als speciaal aandachtspunt in gedachten houden. In ieder geval zou omgang met negatieve
kritieken in de media een plaats kunnen krijgen in de nazorg aan hulpverleners. Om te bepalen hoe dit het
beste kan, is op basis van de huidige inventarisatie niet aan te geven. Wel kan van de ervaringen na de
Schipholbrand gebruikgemaakt worden omdat daar in de nabesprekingen aandacht is besteed aan
berichtgeving in de media.
Registratie en monitoring
Bij gezondheidsmonitoring van hulpverleners is het van groot belang in een zo vroeg mogelijk stadium na
een ramp een registratie aan te leggen van het ingezette personeel (brandweer, vrijwillige brandweer,
politie en ambulancemedewerkers). Vastgelegd moet worden op welke wijze, op welk tijdstip, hoe lang en
waar zij werden ingezet. Dit is belangrijk om de mate van blootstelling (exposure) te kunnen bepalen.
Geüniformeerde hulpverleners bij rampen: psychosociale gevolgen, preventie en nazorg. 49