Etnisch gerelateerde verschillen in de straftoemeting.pdf

Eerder onderzoek naar etnisch gerelateerde verschillen
in de straftoemeting
een rechter. Van de verschillende uitkomsten
werd één schaal opgesteld voor de zwaarte
van de sanctie. Verschillen in sanctiezwaarte
werden onderzocht voor zeven verschillende
typen delicten (N = 105.025). De sanctiezwaarte
is zwaarder voor buitenlanders dan
voor veroordeelden met de Nederlandse
nationaliteit. Deze bevinding is puur beschrijvend
en er wordt niet getoetst of de verschillen
significant zijn. In een latere studie vonden
Berghuis en Mak (2002) in zes verschillende
kalenderjaren vergelijkbare resultaten. Ook
lieten de resultaten zien dat het aandeel
buitenlandse gestraften was toegenomen in
de loop van de jaren.
Over het algemeen hebben de studies die tot
nu toe besproken zijn zich gericht op beschrijvende
informatie over gemiddelde verschillen
in de straftoemeting tussen verschillende
etnisch gerelateerde factoren bij groepen
delicten. In enkele studies zijn de resultaten
uitgesplitst voor kenmerken die van belang
bleken te zijn. Groepen worden dan vergeleken
op een klein aantal, veelal dichotome
kenmerken, zoals first offender versus recidivist.
Wat in voorgaande studies ontbreekt, zijn
resultaten over de verbanden tussen etnisch
gerelateerde factoren en straftoemeting waarbij
tegelijkertijd rekening wordt gehouden
met een aantal andere straftoemetingsfactoren.
In de onderzoeken die we hierna bespreken,
zijn analyses uitgevoerd op het niveau
van individuele zaken. In die studies worden
kenmerken van zaken gelijktijdig in verband
gebracht met de straftoemeting, waardoor
een eventuele samenhang tussen etniciteit en
straftoemeting beter is vast te stellen.
Komen en Van Schooten (2006, 2009) hebben
zich specifiek gericht op de rol van etniciteit
op de duur van de vrijheidsbeneming bij
jongere verdachten. In totaal werden van 324
verdachten rechtbankdossiers gecodeerd en
van hen kregen 212 een vrijheidsbenemende
straf opgelegd. De resultaten laten zien dat
etnische minderheden gemiddeld genomen
57 dagen langer opgesloten zitten dan verdachten
met de Nederlandse etniciteit. Het
verband tussen etniciteit en straftoemeting
kon worden verklaard door kenmerken van de
gedragskundige voorlichting, waaronder
interactiemoeilijkheden en verschillen in inschattingen
van de oorzaken van het delictgedrag.
Voorlichters en adviseurs van de rechtbank
interpreteren de ernst van vergelijkbaar
delictgedrag anders tussen allochtone en
autochtone jongeren. Verder blijkt allochtone
jeugdcriminaliteit vaker toe te worden geschreven
aan interne factoren, zoals karaktereigenschappen,
en wordt het recidiverisico
van hen hoger ingeschat. De conclusie wordt
getrokken dat:
’... allochtone jeugdige verdachten door
forensische gedragsdeskundigen en kinderbeschermingsmaatschappelijk
werkers
in hun voorlichtingsrapportage aan de
rechtbank beschreven worden als meer
schuldig aan hun delictgedrag dan autochtoon-Nederlandse
jongeren’ (2006,
pp. 1355).
39