Naar een toegankelijk Sociaal Huis - Vlaanderen.be

3Hoofdstuk 1PROBLEEMSTELLING,OPBOUW RAPPORT ENMETHODOLOGIE1. ProbleemstellingIn Vlaanderen is het aanbod van hulp- en dienstverlening in de welzijnssector zeer uitgebreid.Voor diverse bevolkings- en probleemcategorieën zijn er initiatieven en dit in allerlei vormen:naast diensten die openstaan voor alle burgers zijn er gespecialiseerde en categoriale dienstendie zich richten naar specifieke (doel)groepen, naast de institutionele sector is er de ambulantesector, etc. Dit geeft aanleiding tot een versnipperd en onoverzichtelijk aanbod wat de toegankelijkheid,de kwaliteit en de effectiviteit van de hulp- en diensverlening niet ten goedekomt.Naast - en deels samenhangend met - dit versnipperd aanbod is het een steeds terugkerendevaststelling dat bepaalde groepen, waaronder kansarmen en etnisch-culturele minderheden 1 ,moeilijk aanspraak kunnen maken op een aantal sociale rechten. Diverse uitsluitingsmechanismenmaken dat diensten deze groepen niet of onvoldoende bereiken. Ook lopen hulpvragersvaak verloren in het bestaande kluwen van voorzieningen. Wanneer men de hulpvraag niet duidelijkkan stellen, komt men slechts via omwegen bij de juiste voorziening terecht. Bovendienhebben sommige groepen formeel gezien geen toegang tot bepaalde voorzieningen. Er zijn bijgevolgdiverse drempels die maken dat niet alle diensten voor iedereen voldoende toegankelijkzijn.1 Conform het decreet van 28 april 1998 inzake het Vlaams beleid t.a.v. etnisch-culturele minderheden (BS19 juni 1998) rekenen we tot deze groep zowel de allochtonen, vluchtelingen, woonwagenbewoners als mensenzonder papieren. Ook de trekkende beroepsbevolking (foorreizigers, binnenschippers en circusmedewerkers)zijn op Vlaams niveau ondergebracht bij het minderhedenbeleid.