Naar een toegankelijk Sociaal Huis - Vlaanderen.be

38Tot slot wordt er op gewezen dat er, alvorens een concept van een Sociaal Huis uit te werkendat zich richt tot mensen zonder papieren, moet nagegaan worden wat de precieze noden vandeze groep zijn (vraaggestuurd aanbod). Deze noden kunnen verschillen nationaliteit tot nationaliteit,van (geloofs)gemeenschap tot gemeenschap en van individu tot individu (aanpak opmaat).4. Een blik op de buitenlandse praktijkHieronder gaan we kort in op een aantal evoluties in het buitenland die tevens interessant kunnenzijn in het kader van de discussie omtrent het Sociaal Huis.4.1 De Scandinavische praktijk:verregaande decentralisatieHet lokaal bestuur is in de Scandinavische landen (Noorwegen, Zweden, Finland, Denemarken)van groot belang. Het centrale gezag enerzijds en het lokale gezag anderzijds is in deze gebiedensterk uitgebouwd. Nieuwe beleidsimpulsen komen meestal van onderuit. Het lokalebestuurssysteem staat dicht bij de mensen. Hierbij worden inspraak en consensusvorminggemaximaliseerd. In het Scandinavisch overheidsbeleid komen volgende basisbegrippen steedsterug:- participatie,- vertegenwoordiging,- transparantie,- ‘checks and balances’ tussen alle machten en instanties,- samenwerking op basis van consensus,- compromis en vermijding van conflicten,- de gelijkheid tussen man en vrouw en- het holisme (d.w.z. het ontwikkelen van een globaal beleid over verschillende beleidsdomeinenheen; integraliteit).Zo wordt in Denemarken voortdurend een discussie gevoerd over de kwaliteit van de dialoogen de samenwerking met de burger. Burgers dragen via zogenaamde ‘gebruikersraden’ eenzekere verantwoordelijkheid in hun gemeente. De decentralisatie gaat hierbij zo ver dat burgersin schoolraden, comités voor kinderdagverblijven of ouderlingentehuizen inspraak hebbenin de besteding van de gemeentemiddelen voor deze instellingen. Dit sluit aan bij het programmavan integrale kwaliteitszorg dat de Deense gemeenten sinds enkele decennia consequenttrachten na te volgen.Weinig landen hebben een vergelijkbare graad van doorgedreven decentralisatie ten voordelevan het lokaal bestuur, zowel op het vlak van besluitvorming als op financieel vlak.Zo komen in Denemarken de uitgaven van gemeenten overeen met 31% van het BrutoNationaal Product. In België zou het, volgens cijfers van 1995, slechts om 7% gaan. Als je detotale uitgaven van de overheidssector bekijkt, nemen de Deense gemeenten ongeveer 54%