Naar een toegankelijk Sociaal Huis - Vlaanderen.be

74werken met een onthaalloket of een centrale balie is een mogelijk alternatief. Deze kan fungerenals eerste aanspreekpunt waar informatie gegeven wordt over het aanbod van de verschillendeaanwezige diensten. Tevens kan de balie dienst doen als permanentie wanneer eenbepaalde dienst niet toegankelijk is (VVSG, 2000: 70). Van belang hierbij is evenwel dat de privacyvan de cliënt gewaarborgd is (m.a.w. vermijden dat andere cliënten kunnen meeluisteren).Ook dient rekening gehouden te worden met het feit dat het - in het bijzonder voor multiprobleemgezinnenen allochtonen die (nog) niet vertrouwd zijn met het Westerse hulpverleningsaanbod- niet steeds eenvoudig is om een probleem te benoemen en een duidelijke hulpvraagte stellen. Voor deze mensen dient een uitgebreid intakegesprek te worden voorzien, doormensen die ervaring hebben met deze doelgroepen.1.1.5 Betaalbaarheid hulpverleningEen toegankelijk Sociaal Huis is tevens een huis waar de financiële drempel onbestaande of zolaag mogelijk wordt gehouden. Deze randvoorwaarde geldt in het bijzonder voor de hulpverleningin de psychotherapeutische sfeer en het meer specialistisch aanbod.1.1.6 Beschikbaarheid hulpverleningToegankelijkheid houdt ook verband met de beschikbaarheid van de hulp- of dienstverlening.Wachtlijsten en wachttijden zijn hierbij uit den boze. Burgers die met een vraag naar het SociaalHuis stappen dienen snel en adequaat geholpen te worden of - indien nodig - gericht doorverwezen.1.2 Aanbevelingen m.b.t. de relatie hulpofdienstverlener en cliëntMomenteel is het nog niet duidelijk in welke mate ook intensieve hulpverlening en langdurigebegeleiding in het Sociaal Huis zal worden aangeboden. Toch kunnen we ook hier een aantalrandvoorwaarden formuleren die in principe gelden voor zowel een loketbediende als eenhulpverlener. Een juiste attitude van de hulp- of dienstverlener is hierbij cruciaal.1.2.1 Een juiste attitude van de hulp- of dienstverlenerOm te kunnen inspelen op de - vaak specifieke - behoeften van bepaalde doelgroepen, zoalskansarmen en etnisch-culturele minderheden, impliceert dit onder meer dat hulp- of dienstverlenershun eigen denkbeelden, stereotypen of vooroordelen t.a.v. die groepen opzij zetten. Dehulpverlener dient in de eerste plaats respect te hebben voor andere culturen, opvattingen engewoonten. Dit vertaalt zich onder meer in voldoende tijd maken voor de cliënt, echt luisterennaar zijn verhaal, onbevooroordeeld oordelen, etc.Uiteraard is inzicht in waarden, normen en gewoonten van andere culturen een pluspunt, maarer kan niet van de hulpverlener verwacht worden dat hij op de hoogte is van de cultuur vanalle etniciteiten die momenteel in België verblijven. Een ‘open ingesteldheid’ t.a.v. andere culturenis evenwel al een belangrijke stap. Dit kan echter pas van de hulpverlener verwacht wordenals deze openheid t.a.v. andere culturen ook gedragen wordt door de hele voorziening, vanhulpverlener tot op het managementniveau. Dit impliceert m.a.w. dat de idee van ‘interculturalisering’en ‘diversiteitsdenken’ doordringt in alle geledingen van de voorziening.Ook is het van belang dat de hulp- of dienstverlener zich bewust is van drempels t.a.v. wel-