Naar een toegankelijk Sociaal Huis - Vlaanderen.be

56Nadelen:- De cliënt kan minder zelf bepalen wat hij aan welke hulpverlener toevertrouwt.- De privacy van de cliënt is minder gewaarborgd.- Het kan voor een cliënt ‘bedreigend’ overkomen om al die hulpverleners rond de tafel tezien zitten.- Casemanagement vraagt inzet van alle betrokken hulp- en dienstverleners.2.2 Niveau van voorzieningenDe samenwerking en afstemming op het niveau van de voorzieningen kan globaal drie vormenaannemen, met name: (1) éénloket; (2) integratie van OCMW en gemeentelijke welzijnsdienst;(3) netwerkvorming. Daarbinnen zijn diverse varianten mogelijk.2.2.1 EénloketDe éénloket idee kan op verschillende manieren worden ingevuld:- het fysiek samen zetten van verschillende voorzieningen op één plek;- het creëren van één toegangspoort tot het welzijnslandschap.a) Verschillende welzijnsvoorzieningen onder één dakEen eerste invulling van de éénloket idee bestaat uit het infrastructureel samen zetten van verschillendewelzijnsvoorzieningen op één locatie. Hierbij fungeert het Sociaal Huis als fysiek overkoepelenddak voor diverse eerste lijnsdiensten. Doorgaans heeft deze gemeenschappelijkehuisvesting de bedoeling de interne doorverwijzing en samenwerking te vergemakkelijken ende cliënt in het Sociaal Huis zoveel mogelijk verder te helpen. Samen in één gebouw zitten isechter niet altijd een garantie voor een gezamenlijk beleid of een geïntegreerde dienstverlening(Vos & Serrien, 2001). Ook hier zijn verschillende gradaties en vormen mogelijk.Zo kan een ‘loket’ op verschillende schaalniveaus georganiseerd zijn, met name:- lokaal (d.i. het niveau van de gemeente);- wijkniveau. Een voorbeeld van een loket op wijkniveau zijn de welzijnsbureaus in Gent.* Voorbeeld 4: Welzijnsbureaus Gent: diverse voorzieningen in één gebouwIn een welzijnsbureau bundelt men de krachten van de sociale dienstverlening die wordt aangebodendoor de stad, het OCMW en Kind en Gezin binnen een bepaalde wijk of buurt. Wat de dienstverleningbetreft, betekent dit dat de buurtcentra (stad), de welzijnscentra (OCMW) en de consultatiebureaus(Kind en Gezin) nauw zullen samenwerken en indien dit ook infrastructureel mogelijk is, samenwonen.Overlappingen in zowel infrastructuur als in de dienstverlening dienden weggewerkt te worden. Naastdeze drie structurele partners wordt er ook ruimte vrijgelaten voor andere organisaties en diensten, dieafhankelijk van de behoeften in de wijk kunnen aansluiten bij het concept. Er wordt hierbij gedacht aanhet straathoekwerk, initiatieven rond tewerkstelling (Lokale Werkwinkels), wonen (Woonwinkel),gezondheid, … Het is echter niet de bedoeling om alle diensten samen te brengen, dit is immers onmogelijk.Wel is het doel te komen tot een betere doorstroming en/of verwijzing naar de verschillende diensten(Vandenbussche, 2000: 77-79). Het samenbrengen van deze dienst(en)verlening gaat verder danlouter ‘samen zitten’. Er wordt ook samengewerkt: uitbouw infobalie, opzetten lokaal welzijnsoverleg,