Naar een toegankelijk Sociaal Huis - Vlaanderen.be

821.4.3 VerzuilingDe bestaande verzuiling kan samenwerking tussen enerzijds private en publieke diensten enanderzijds private diensten onderling sterk bemoeilijken. Ook is het verre van duidelijk welkeplaats de mutualiteiten en vakbonden, die optreden als verzekerings- en uitkeringsinstanties inhet kader van de sociale zekerheid, in het concept van het Sociaal Huis krijgen en hoe de actorendie in het kader van het concept doorgaans centraal staan (OCMW, gemeente, CAW’s) zichhiertoe dienen te verhouden.1.4.4 Categoriale versus integrale benaderingZodra gesproken wordt over dienstverlening t.a.v. bepaalde doelgroepen, komt de vraag bovenof in de toekomst (verder) geïnvesteerd dient te worden in categoriale diensten (die enkel openstaan voor bepaalde groepen) of in integrale diensten dan wel in beide. Op het terrein levenhieromtrent verschillende meningen.Wij sluiten ons aan bij de mening van de bevraagde migrantenverenigingen die stellen dat opdit moment nog niet louter geïntegreerd kan gewerkt worden omdat noch de voorzieningen,noch de cliënten (zowel autochtonen als allochto-nen) er klaar voor zijn. Hierdoor blijft (opkorte termijn) een categoriale benade-ring noodzakelijk (eventueel ingebed in algemene voorzieningen),tot de bestaande organisaties aangepast zijn aan de nieuwe - multiculturele - realiteit.Wel dient de mogelijkheid tot hulp-op-maat behouden te blijven. Om de overgang te vergemakkelijkenkan binnen een algemene voorziening een tijdelijk project opgestart worden datzich richt naar specifieke doelgroepen, als essentiële tussenfase. Ook in de literatuur lezen wehieromtrent dat categoriale voorzieningen een tussenfase kunnen zijn om bepaalde moeilijk tebereiken doelgroepen alsnog te bereiken. Het nemen van specifieke maatregelen met het oogop het bereiken van bepaalde doelgroepen hoeft echter niet in te houden dat aparte voorzieningenworden gecreëerd (van der Zwaard & Pannebakker, 1999: 60). De centrale focus dientevenwel te liggen op de brede interculturalisering van de welzijnssector, haar organisatie enpersoneel.Het is een beleidskeuze om te bepalen welke weg men in de toekomst wil uitgaan: integratieversus categoriale voorzieningen of een combinatie van beide. Als de keuze valt op een integratievan allochtonen (en andere etnisch-culturele minderheden) in de algemene voorzieningenmoeten - aldus de migrantenverenigingen - een aantal voorwaarden vervuld zijn, wil dezeintegratie kans op slagen hebben:- het personeels- en cliëntbestand moet een afspiegeling zijn van de samenleving;- uitbreiding van het inzetten van interculturele bemiddelaars;- autochtone hulp- en diensverleners via een specifieke vorming voldoende voorbereiden ophet omgaan met allochtonen;- allochtonen op hun beurt op de hoogte brengen van hoe de hulp- en dienstverlening inBelgië functioneert.Het voorbereiden van het personeel in het omgaan met doelgroepen via specifieke vorminggeldt ook voor de omgang met autochtone kansarmen. Het is echter van belang er op te blijvenwijzen dat dé kansarmen, dé allochtonen of dé etnisch-culturele minderheden nietbestaan. Er zijn immers grote verschillen tussen de (etnische) groepen onderling, maar ook binnende groepen zelf. De wensen en behoeften van etnische groepen zijn niet alleen afhanke-