Vrijheid-en-Veiligheid-in-het-politieke-debat-omtrent-vrijheidbeperkende-wetgeving-Jeske-Weerheijm

mocht dan volgens de heer Kox wel te vertrouwen zijn, maar wie weet wie er over een aantal jaarde post zou bekleden. De wet moest dus nu deugdelijk zijn. Dit was een duidelijke omschrijving vande rol van de Eerste Kamer en gaf tevens aan dat er volgens de heer Kox in het huidige voorstel nogveel ruimte bestond voor interpretatie. Dit heeft zijn fractie overigens niet bewogen tegen hetwetsvoorstel te stemmen.Het is opvallend dat bijna iedere spreker in dit debat noemt dat het belangrijk is goedewaarborgen voor de vrijheid van de burger op te nemen in het wetsvoorstel. 256 Echter, maar weinigKamerleden gaven hier ook concrete inhoud aan. De heer Franken deed dit wel expliciet: hij weesop zaken als compartimentalisering van de gegevens, externe controle door derden en 'privacyenhancing technologies'. 257 Het College bescherming persoonsgegevens werd door zowelKamerleden als de minister regelmatig naar voren geschoven als een belangrijke toezichthouder. 258Er werd tevens aangegeven dat het CBP eigenlijk meer bevoegdheden zou moeten krijgen om echtgoed toezicht te kunnen houden. Dit zagen wij ook in de verkiezingsprogramma's van een aantalpolitieke partijen aan het begin van dit onderzoek. Het is opvallend dat de heer Rosenthal,woordvoerder van de VVD, stelde dat zijn fractie het lang niet altijd eens is met het CBP omdat datcollege “in zijn advisering nogal eens doorschiet en niet altijd oog heeft voor de terechte behoefteaan bescherming van de bevolking tegen overlast, criminaliteit en terrorisme en de daarmeegepaard gaande noodzaak van doeltreffende bevoegdheden voor justitie en politie”.259 De heerRosenthal stelde hier dus eigenlijk dat het CBP volgens zijn fractie te veel de vrijheid wildebeschermen en daarmee tekort deed aan de veiligheidswens van de burger. Hij stelde dus vrijheiden veiligheid tegenover elkaar.In het debat in de Eerste Kamer leken juist meer mensen vrijheid en veiligheid in elkaars verlengdete (willen) zien. Zo citeerde mevrouw Tan de heer Tjeenk Willink van de Raad van State die steldedat: “[d]e neiging om burgerlijke vrijheden en fundamentele rechten in het belang van de veiligheidte beperken, wekt de indruk dat deze vrijheden en rechten aan veiligheid in de weg staan, terwijl zijin werkelijkheid daarvan de kern vormen”.260 Ook de heer Franken en mevrouw Böhler kaarttenaan dat het belangrijk was voorzichtig te zijn met het tegenover elkaar stellen van de beschermingvan de privacy en het belang van de rechtshandhaving.261 De minister lijkt deze waarschuwinggehoord te hebben want in zijn openingsbetoog adviseerde hij om “deze kwestie niet voor testellen als een tegenstelling tussen vrijheid en bescherming van persoonsgegevens enerzijds enveiligheid en rechtshandhaving anderzijds; deze zaken moeten nauw met elkaar zijn verbonden enelkaar ondersteunen, zodat zij zowel grondslag als bescherming vormen van eengegevensverwerking die past in een rechtsstaat”.262 De minister plaatste veiligheid en vrijheid inelkaars verlengde en gebruikte dit als argument vóór dit wetsvoorstel, terwijl de heer Franken enmevrouw Böhler wat betreft de waarborging van de vrijheid sterke bezwaren hadden. De heerFranken noemde de verhouding tussen veiligheid en vrijheid meer een spanningsveld dan eentegenstelling en was van mening dat er wel een grens moest blijven bestaan, die vastgelegd was inhet EVRM, welke feitelijk en effectief gecontroleerd moest worden.263256 'Handelingen', Eerste Kamer, 35-­‐1061 / 35-­‐1062 / 36-­‐1121. 257 'Handelingen', Eerste Kamer, 35-­‐1061. 258 'Handelingen', Eerste Kamer, 35-­‐1063 / 35-­‐1066 / 35-­‐1067 / 36-­‐1113. 259 'Handelingen', Eerste Kamer, 35-­‐1060. 260 'Handelingen', Eerste Kamer, 35-­‐1067. 261 'Handelingen', Eerste Kamer, 35-­‐1060 / 35-­‐1063. 262 'Handelingen', Eerste Kamer, 36-­‐1112. 263 'Handelingen', Eerste Kamer, 36-­‐1120. 43