Vrijheid-en-Veiligheid-in-het-politieke-debat-omtrent-vrijheidbeperkende-wetgeving-Jeske-Weerheijm

3.8.2.3 VergelijkingEr werden in het debat in de Eerste Kamer, vooral door de heer Franken, mevrouw Böhler en deheer Kox, opvallend veel fundamentele argumenten aangevoerd. Dit waren vooral argumenten dieverder keken dat het specifieke wetsvoorstel en die ook duidelijke vraagtekens stelden bij denoodzaak van het voorstel. Waar wij eerder bij de Wet op de Inlichtingen-­‐ en Veiligheidsdienstenzagen dat de fundamentele argumenten vooral kwamen van politici die niet juridisch warenopgeleid, zijn deze drie woordvoerders dus wel juridisch opgeleid. Hierin heeft blijkbaar eenverschuiving plaatsgevonden. Het debat had ook een hoog gehalte aan juridische argumenten envooral de minister maakte gebruik van procedurele argumenten. Hij ging hiermee voorbij aankritische fundamentele of juridische vragen die hem gesteld werden.Het debat in de Eerste Kamer was veel dynamischer, kritischer en juridischer dan het debatin de Tweede Kamer. Ook werd de balans tussen veiligheid en vrijheid in de Eerste Kamer veelsterker benadrukt en verschilden politici hierover sterker van mening. Dit waren fundamentelediscussies die gingen over de vraag of veiligheid en vrijheid nu werkelijk tegenover elkaar staan ofdat zij juist in elkaars verlengde gezien zouden moeten worden. Dit is heel anders dan bij de eerstewetten die we in dit onderzoek hebben behandeld.3.9 WET BEWAARPLICHT TELECOMMUNICATIEGEGEVENSDe Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens vereiste van telecomproviders dat zij voor eenbepaalde periode de verkeersgegevens van hun gebruikers van internet-­‐ en telefoniegegevensbewaren zodat de opsporingsdiensten deze gegevens kunnen gebruiken ten behoeve van debestrijding van criminaliteit en terrorisme. In het debat rondom de Wet vorderen gegevenstelecommunicatie zagen wij al een uitgebreide discussie over de informatie die uitverkeersgegevens gehaald kan worden. Deze informatie kan mensen in hun bewegingsvrijheid engedrag beïnvloeden. Het wetsvoorstel werd voorgelegd nadat Nederland hiertoe verplicht was dooreen Europese Richtlijn wat betreft dataretentie. De voorwaarden in deze richtlijn hielden in datverkeersgegevens minimaal 6 maanden en maximaal 24 maanden bewaard moesten worden.In Nederland is er bij de invoering van de wet veel gediscussieerd over de bewaartermijn diezou worden aangehouden. Het wetsvoorstel kwam bij de Tweede Kamer met een bewaartermijnvan achttien maanden. Dat is door een amendement op het wetsvoorstel vanuit de Tweede Kameraangepast naar een termijn van twaalf maanden. In de Eerste Kamer was veel protest tegen dienieuwe bewaartermijn en uiteindelijk werd er door de minister toegezegd dat er een novelle zouworden gemaakt – een nieuw, klein wetsvoorstel – die de bewaartermijn voor internetgegevensverlaagde naar zes maanden, maar de termijn voor telefoongegevens wel op twaalf maandenhield. 264 D66 stemde tegen het wetsvoorstel in de beide debatten die in deze paragraaf zijngeanalyseerd, maar noemde de bewaarplicht niet expliciet in haar verkiezingsprogramma van 2012.Een aantal andere partijen deden dit zoals gezegd wel. D66 is blijkbaar overtuigd geraakt van hetnut en de noodzaak van de bewaarplicht sinds de geanalyseerde debatten.3.9.1 Actoren in het debatMinister Ernst Hirsch Ballin (CDA) – juristStaatssecretaris Frank Heemskerk (PvdA) – econoom264 'Handelingen Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens', Eerste Kamer (06-­‐07-­‐2009) 40-­‐1858. 44