Vrijheid-en-Veiligheid-in-het-politieke-debat-omtrent-vrijheidbeperkende-wetgeving-Jeske-Weerheijm

De heer Engels beschreef in zijn betoog een ontwikkeling sinds 2001 waarbij een houding isgegroeid die door zijn fractie niet ondersteund werd, namelijk: “dat een democratische rechtsstaatde elementaire moed moet hebben om krachtig en doortastend op te treden tegen ernstigecriminele bedreigingen. Dat rechtvaardigt de inzet van meer repressieve instrumenten. Dedemocratie zal weerbaar zijn of niet zijn en wie niets te verbergen heeft hoeft niet bang te zijn vooraantasting van de privacy”. 295 Dit argument hebben wij inderdaad in veel andere debatten terugzien komen en werd in het debat in de Tweede Kamer ook gebruikt door de woordvoerder van hetCDA. 296 De heer Kox stelde hierover: “[l]aat niemand aankomen met de drogreden dat wie niets teverbergen heeft, ook niets te vrezen heeft. Dat argument is al te vaak door slechte regimesmisbruikt”. 297 Wederom zien wij hier dus dat politici aankaartten dat er een langlopendeontwikkeling gaande was waarbij Nederland meer op een controlestaat of politiestaat begon telijken. 298 Dat is wat geen van de politici wilde.3.9.2.3 VergelijkingIn beide Kamers werden sterke fundamentele argumenten gemaakt tegen het implementeren vande Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens. De partijen hadden echter niet voldoende zetelsom het wetsvoorstel tegen te houden. Het is opvallend dat coalitiepartijen D66 en PvdA in 2008tegen het wetsvoorstel stemden en dat PvdA in 2009 wederom tegen het voorstel stemde terwijl zijnog steeds onderdeel waren van de coalitie. Waar het CDA dus duidelijk een draai maakte met deheer Franken als woordvoerder, hebben deze andere partijen dat niet gedaan.In beide debatten kwamen veel dezelfde onderwerpen aan bod, waar fundamenteleargumenten een groot deel van uitmaakten. Dit aandeel was groter dan bij veel van de anderedebatten die wij in dit rapport hebben geanalyseerd. In dit laatste debat werd sterk de nadrukgelegd op het creëren van een schijnveiligheid door symboolwetgeving die effectief niets doet voorde veiligheid. 299 Er is dus steeds meer een kritische houding te zien in de Kamer, terwijl dit bij deeerste paar wetten die wij besproken hebben nog maar weinig het geval was. Er werd in het debatin de Eerste Kamer voor het eerst gereflecteerd op de rol van die Kamer. Hieraan valt te zien datveel Kamerleden van mening waren, met de adviesorganen en andere invloeden die zij aanhaalden,dat er constitutionele problemen met dit wetsvoorstel waren. De grondrechten van burgers werdenniet voldoende beschermd of gewaarborgd.295 'Handelingen', Eerste Kamer, 39-­‐1805. 296 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5843. 297 'Handelingen', Eerste Kamer, 39-­‐1820. 298 'Handelingen', Eerste Kamer, 39-­‐1816. 299 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5817. ; 'Handelingen', Eerste Kamer, 39-­‐1807 / 39-­‐1820 / 40-­‐1854. 49