Vrijheid-en-Veiligheid-in-het-politieke-debat-omtrent-vrijheidbeperkende-wetgeving-Jeske-Weerheijm

ChristenUnie wees hier later nog op met de opmerking: “[o]p dit moment hebben wij een regeringdie wij vertrouwen en kennen wij allerhande waarborgen. De geschiedenis leert ons echter dat erdingen kunnen veranderen in een land of in de wereld. Gegevens kunnen op enig moment op eenheel ander manier worden gebruikt. Op dit moment zie je dit niet gebeuren, maar het zou welkunnen”. 268 Hiermee wees de heer Anker gelijk ook op één van de gevaren die in dit debat naarvoren werden gebracht: de function creep. Een gevaar dat wij in eerdere debatten, zoals de Wetpolitiegegevens, ook gezien hebben.Over de function creep maakten tevens de heer Pechtold en mevrouw Azough kritischeopmerkingen. 269 De heer Pechtold bekritiseerde de manier waarop wetsvoorstellen zoals debewaarplicht werden aangekondigd en gelegitimeerd. Hij stelde: “[h]elaas geldt ook bij ditwetsvoorstel dat de sfeer terrorisme is, maar de werkelijkheid opsporing”. 270 Hij was dus kritischover de manier waarop nieuwe wetgeving onder het vaandel van terrorisme werd doorgevoerd. Ditis interessant omdat ook Anton Vedder, Leo van der Wees en Bert-­‐Jan Koops aangeven dat veel vande wetgeving die in dit onderzoek is besproken al vóór 2001 geheel of gedeeltelijk voorbereid wasomdat er al sinds 1993 in de opsporing behoefte was aan meer bevoegdheden. 271 De these dat erdus eigenlijk verder teruggekeken zou moeten worden dan 2001 wordt hiermee ondersteund.Andere gevaren die door politici werden genoemd waren het dateren van gegevenswaardoor foutieve gegevens in omloop zouden zijn, het toenemende risico op identiteitsfraudedoor het grootschalig opslaan van gegevens, het gevaar voor het gehackt worden van gegevens diezijn opgeslagen, het omdraaien van de bewijslast (schuldig tot het tegendeel bewezen is) en hetgevaar van willekeur door datamining. 272 Vooral de heer Van Dam, de heer Pechtold, de heer DeWit en mevrouw Azough droegen deze verschillende gevaren aan. Een laatste belangrijk gevaar datdoor al deze woordvoerders, en tevens de heer Anker, werd genoemd was het vervallen van hetonderscheid tussen schuldige en onschuldige burgers. 273 Hiermee komen wij ook op de balanstussen veiligheid en vrijheid en hoe deze door verschillende politici gelegd werd.In dit debat is heel expliciet gediscussieerd over die balans. Zo stelde de minister aan het einde vanhet debat dat het “geen goede weergave van de discussie [gaf] als de indruk werd gewekt dat deprivacy in deze wet wordt opgeofferd aan de veiligheid”. 274 Dit werd in eerdere debatten in iedergeval wel zo weergegeven en ook in dit debat verschilden de meningen over hoe vrijheid enveiligheid zich nu tot elkaar verhielden sterk. Veel politici stelden dat veiligheid en vrijheid in elkaarsverlengde lagen, maar gebruikten dit argument op hele verschillende manieren. Zo stelde de heerDe Wit dat veiligheid en privacy geen tegenovergestelde begrippen zijn en dat Nederland nietveiliger wordt als alle gegevens bewaard worden; dat zou juist grote risico's met zich meebrengendie wij in de vorige alinea zagen. 275 Ook de heer Teeven plaatst de twee begrippen in elkaarsverlengde, maar trekt daaruit de compleet tegenovergestelde conclusie dat een langerebewaartermijn veel meer tegemoet zou komen aan de privacy van de burger omdat onschuldigeburgers door middel van de bewaarde gegevens hun onschuld kunnen bewijzen. 276 Dewoordvoerder van het CDA, de heer Çörüz stelt juist wel veiligheid en vrijheid tegenover elkaar en268 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5844. 269 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5824. 270 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5821. 271 Vedder, Van der Wees, Koops, p. 2360. 272 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5809 / 83-­‐5814 / 83-­‐5841 / 83-­‐5843. 273 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5808 / 83-­‐5810 – 83-­‐5812 / 83-­‐5823 – 83-­‐5824 / 83-­‐5841 – 83-­‐5842. 274 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5845. 275 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5810. 276 'Handelingen', Tweede Kamer, 83-­‐5813 / 83-­‐5816. 46