respect”

CAERSLICHT
HUMAN
Bore­out:
gniffelen
of griezelen?
> Ralf Caers (professor HRM aan de KU Leuven
en oprichter van hrminessentie.be)
“Sommigen hebben het heel druk met het
uitvoeren van weinig zinvolle en afstompende
taken. Ook dat kan tot een bore-out leiden.”
© gf
In dit nieuwe academiejaar betekent maandag
HR-avond voor mijn internationale studenten.
Het leuke aan doceren, en zeker over de
wondere wereld van HR, is dat je hen kan uitdagen
met schijnbaar eenvoudige dingen en hen daarmee
aan het denken kan zetten. Het klaslokaal zit
vol, iedereen is attent. “We moeten mensen een
job geven op hun niveau”, vertel ik, terwijl ik een
omgekeerde U-curve op het bord teken. Geknik
alom. “Want als we een werknemer een job geven
die te moeilijk voor hem is, faalt hij.”
Een vraag naar hun interesse om zo meteen
hersenchirurgie uit te voeren op een echte patiënt
doet al te kritische ideeën meteen teniet. “Maar
ook wanneer de job te makkelijk is, zal de werknemer
slecht presteren. Door een gebrek aan uitdaging.”
Iedereen gaat weer volmondig akkoord.
Tijd voor een knuppel in het hoenderhok.
“En dus moeten bedrijven opletten dat ze geen
overgekwalificeerde werknemers aanwerven.”
Er ontstaat animo, tientallen handen vragen om
aandacht. De ervaring leert dat veel van mijn internationale
studenten een bijjob hebben om de
kosten van hun studie en verblijf te kunnen dekken.
Velen van hen zijn al eens afgewezen, juist
omdat ze overgekwalificeerd waren voor de job,
een beslissing die ze erg oneerlijk vonden.
Taakverrijking: redding par excellence?
Toch moeten we almaar vaker rekening houden
met overkwalificatie. Wat volgt? De bore-out
lijkt goed op weg om in het lijstje ‘woorden van
2015’ te belanden, al is de kans klein dat het
‘sjoemelsoftware’ zal verslaan in de strijd om de
overwinning. Vandaag leidt een gesprek over bore-outs
al snel tot gegniffel. Ik geef het toe, ook ik
heb er al cartoons over gemaakt.
Toch zijn de gevolgen van een bore-out
koudweg bikkelhard: irritatie, lusteloosheid, gebrekkige
nachtrust, een algemene desinteresse, u
column
■ Ralf Caers
noemt het maar. Velen leggen meteen de link met
slapen op het werk, maar dat is te eng. Hoewel er
inderdaad mensen zijn die te weinig werk krijgen
van hun baas, zijn er immers ook die het net heel
druk hebben met het uitvoeren van weinig zinvolle
en afstompende taken. Ook dat kan tot een
bore-out leiden. Te weinig werk kan veelal eenvoudig
worden aangepakt. Organisaties kunnen
bijvoorbeeld werken met taakverrijking, waarbij de
werknemer in zijn huidige functie blijft, maar meer
taken met een hoger verantwoordelijkheidsniveau
toegewezen krijgt.
Jobcrafting: magischer dan gedacht?
Ook de werknemer kan een oplossing bieden,
onder meer via jobcrafting. Hij kan zijn taken anders
gaan aanpakken, bijvoorbeeld door één dag
per week mee te werken met de ondergeschikten,
om op die manier de jobs beter te begrijpen.
Bovendien zijn er werknemers die het best prima
vinden om niet constant uitgedaagd te worden op
het werk en zo meer energie over te houden voor
een tweede job of een fijne hobby.
Het is dus niet zo, dat te weinig zinvol werk
altijd tot een bore-out moet leiden. Maar het ligt
natuurlijk helemaal anders als onze dag ongewild
volgeduwd wordt met afstompende taken. Druk,
druk, druk en veel te weinig tijd om alle stomme
klussen te doen. Geen tijd voor crafting, geen tijd
voor taakverrijking. Gevangen in een job, die je
louter voor je comfortzone veel te lang blijft doen.
Want hoewel het geen leuke job is, zorgt die er wel
voor dat het huis stipt wordt afbetaald en dat die
mooie wagen de ogen van de buren blijft uitsteken.
Een dagelijks contrast tussen de heldhaftige
en nobele dingen die je als kind droomde te gaan
doen en de saaie dingen die je vandaag effectief
doet. Is dit de hoofdweg naar een midlifecrisis?
Ondertussen in de klas
In de klas zijn alle armen weer naar beneden.
Dat zou te wijten kunnen zijn aan de lange tijd die ik
nam om mijn stelling te poneren, maar ik steek het
liever op de idee dat mijn studenten zoeken naar
nieuwe inzichten in de materie. Er wordt niet gepraat
in mijn les, er wordt niet geschreven of getypt.
HR heb je begrepen als je na de les buiten gaat. H
“Gevangen
in een job,
die je louter
voor je
comfortzone
veel te lang
blijft doen.”
DECEMBER 2015 |
| NR 155 | 13