respect”

ARBEIDSRECHT INTERNATIONAAL WERK
SQUARE
ontzettend verschillend kunnen zijn. In de praktijk vinden we
dan ook vaak de volgende oplossingen:
■ Een ‘global policy’ waarbij de strengste wetgeving voor alle
landen geldt.
■ Een ‘kaderpolicy’ met een aantal gemeenschappelijke principes
en ‘subpolicies’ per land.
■ Een ‘policy’ die in alle landen geldt, maar dan met lokale afwijkingen
indien ze in strijd is met de lokale wetgeving.
■ Auteur: Sophie Maes, advocaat-vennoot Claeys & Engels
Hoe worden
aandelenplannen in
internationale context belast?
Diverse soorten aandelenplannen (zoals
aandelenopties) blijven een geliefde manier
om werknemers te belonen en te betrekken
in de resultaten van hun werkgever. Maar hoe
worden die belast als ze van een buitenlands
bedrijf komen?
Het komt steeds vaker voor dat de werknemers van een Belgische
dochtervennootschap mogen deelnemen aan een aandelenplan
van de buitenlandse moedervennootschap. Maar welk land is dan
bevoegd om belasting te heffen, enerzijds op de toegekende aandelen
en anderzijds op de eventuele dividenden?
In dit korte overzicht gaan we alleen in op de algemene principes
inzake belastingheffing in een internationale context en niet
op de diverse gunstregimes die bestaan voor aandelen(opties).
De aandelen(opties) zelf
De belastingheffing op de aandelen(opties) volgt normaliter
de gewone regels inzake het beroepsinkomen. De aandelen(opties)
worden immers beschouwd als een bezoldiging voor
arbeidsprestaties. Dit wil zeggen dat in principe gekeken moet
worden naar de werkstaat (de staat waarin de beroepswerkzaamheid
fysiek uitgeoefend wordt).
Indien de werknemers louter in België werken, zullen de aandelen(opties)
uitsluitend in België belast worden. Indien de werknemers
in een ‘salary split’-situatie werken (bijvoorbeeld 50 procent
in België en 50 procent in het buitenland, en ook in het buitenland
belast worden), dan dient de belastingheffing in principe ook verdeeld
te worden tussen België en de andere staat die heffingsbevoegd
is. Hoe de aandelen(opties) specifiek belast worden in elk
land, hangt van het interne belastingregime van dat land af.
Moet de Belgische werkgever ook de bedrijfsvoorheffing inhouden
op de aandelen(opties) die door de buitenlandse moedervennootschap
worden toegekend? Volgens artikel 270 WIB’92
moet de schuldenaar of tussenpersoon die in België belastbare
bezoldigingen toekent, hierop bedrijfsvoorheffing inhouden.
Deze verplichting geldt echter alleen indien deze schuldenaar of
tussenpersoon daadwerkelijk een vestiging heeft in België.
In het geval van aandelen(opties) toegekend door een buitenlandse
moedervennootschap is er geen Belgische schuldenaar.
De vraag blijft of er nog een Belgische tussenpersoon is. Hierbij
moet gekeken worden naar de manier waarop de toekenning
van de aandelen(opties) in de praktijk verloopt:
■ Indien alles door de buitenlandse moedervennootschap geregeld
wordt en ook alle vragen in verband met de aandelen(opties)
aan deze buitenlandse vennootschap gesteld moeten
worden, dan dient er geen Belgische bedrijfsvoorheffing ingehouden
te worden.
■ Indien de Belgische vennootschap ook betrokken wordt bij de
toekenning (bijvoorbeeld als aanspreekpunt voor de werknemers
inzake de toekenningsvoorwaarden, of als zijzelf de aandelen of
opties toekent), dan dient er wel bedrijfsvoorheffing ingehouden
te worden. Deze bedrijfsvoorheffing zal in principe ingehouden
moeten worden op de normale bezoldigingen van de werknemer.
Als een buitenlandse vennootschap aandelenopties toekent,
dan dient de Belgische vennootschap, waarbij de begunstigde
werknemer werkt, ervoor te zorgen dat deze aandelenopties vermeld
worden op de fiscale fiches (281.10 of 281.20) en overeenstemmende
samenvattende opgave van de werknemers. Anders
wordt het voordeel van de aandelenopties bij de belastbare winst
van de Belgische vennootschap gevoegd (en daar dus ook belast).
Ongeacht of er Belgische bedrijfsvoorheffing wordt ingehouden,
zijn de werknemers in elk geval verplicht de waarde van de toegekende
aandelen(opties) op te nemen in hun belastingaangifte.
Wat met de dividenden?
Als alles goed gaat, dan zullen de werknemers eveneens dividenden
ontvangen op de hen toegekende aandelen. De meeste
dubbelbelastingverdragen bepalen dat deze dividenden belastbaar
zijn in de woonstaat (België in ons voorbeeld), maar ook
belast mogen worden in de staat van de vennootschap die de
dividenden toekent (bronstaat).
De dividenden worden dus dubbel belast (een eerste keer in
het buitenland, een tweede keer in België tegen een tarief van
25 procent). Om deze dubbele belasting te milderen, bepalen de
meeste dubbelbelastingverdragen evenwel een maximale belasting
in de bronstaat (vaak 15 procent, bijvoorbeeld in de verdragen
met Frankrijk en Duitsland).
Het probleem is dat de bronstaat in eerste instantie een hoger belastingpercentage
zal toepassen en dat de belastingplichtige daarna
de teruggave van een deel van deze belasting kan vorderen. In de
praktijk komt dit neer op een omslachtige administratieve procedure
om enkele euro’s minder buitenlandse belastingen te betalen.
Complex
Bij het toekennen van aandelen(opties) in een internationale
groep, zullen de aandelen(opties) belast worden in dezelfde
staat als de normale bezoldigingen belast worden. Daarnaast zal
er ook vaak dubbele belasting zijn van de eventueel uitgekeerde
dividenden. In elk geval is het toekennen van aandelen(opties)
in een internationale groep een zeer complexe operatie. Idealiter
wordt per land bij het aandelenplan een bijlage geleverd die de
fiscale regeling in dat land uitlegt.
■ Auteur: Koen Fransaer, advocaat Claeys & Engels
DECEMBER 2015 |
| NR 155 | 61