Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Bouwverslag<br />
Tips and tricks<br />
√ De basis van deze <strong>auto</strong> stamt nog altijd uit de tijd dat er nog werd gereden met<br />
de NiMh accu’s die een stuk zwaarder waren dan de LiPo accu’s waar de meeste<br />
nu mee rijden. Hoewel je met zeer weinig gewicht al op het minimum gewicht<br />
van 1474 gram kan komen, rijden de meeste met <strong>auto</strong>’s die net onder de 1600<br />
gram zitten. Het extra gewicht wordt vaak onder de accu gelegd aangevuld met<br />
een messing voorbulkhead en/of wat extra gewicht bij de servo.<br />
√ De body wordt aan de achterzijde gedragen door een relatief klein oppervlak,<br />
waardoor de achterzijde van de body vaak uitscheurt. Dit is heel simpel te voorkomen<br />
door de body met klittenband te bevestigen langs de chassisrand. Dit voorkomt<br />
ook meteen dat er teveel stof/steentjes langs de zijkant binnen kan komen.<br />
√ Mocht je willen rijden op locaties waar je te maken hebt met grotere jumps<br />
zonder behoorlijk off-ramp kan je het beste iets stuggere veren monteren, zoals<br />
een groene of zilveren, om te voorkomen dat de achterkant teveel doorslaat bij de<br />
landingen.<br />
√ De veren van de achterdempers komen erg dichtbij de turnbuckle als je rijdt met<br />
de korte wielbasis. Om onderling contact te voorkomen kan je een klein ringetje<br />
doen tussen de ball-end van de demper en de draagarm.<br />
√ De gaten in de draagarmen zijn net lang genoeg om de lengte van de schroefdraad<br />
kwijt te kunnen. Dit is geen probleem zolang de <strong>auto</strong> nieuw is, maar als de<br />
<strong>auto</strong> wat vaker heeft gereden komt er ook vuil in die gaten te zitten. Hierdoor kan<br />
je de schroeven niet meer helemaal aandraaien of nog erger, dan kan je de draad<br />
uit de armen trekken. Daarom is het beter om, vooral bij de achterarmen, de<br />
gaten iets dieper te boren. Zelf boor ik ze zelfs helemaal door, zodat het vuil eruit<br />
wordt gedrukt.<br />
√ Gezien dat de o-ringen in de demperbehuizing geklikt zitten is het een grote<br />
no-no om de dempers te reinigen met remmenreiniger. De o-ringen harden dan<br />
uit en dichten niet meer goed af of de dempers gaan zwaarder op-en-neer, omdat<br />
de o-ringen teveel zijn opgezwollen. Mits je ook de o-ringen vervangt kan je de<br />
demper het beste intern reinigen door de demper leeg te maken en er even een<br />
beetje demperolie in te doen en de zuiger een paar keer heen en weer te halen<br />
zodat de olie het vuil op neemt. Wanneer je nu deze olie direct uit de behuizing<br />
laat lopen voordat het vuil weer kan bezinken hebt je de binnenzijde van de<br />
demper gereinigd. Door aan de<br />
buitenkant van de demper ook<br />
even een druppeltje olie te doen<br />
op de shockshaft, als je de shaft nu<br />
een paar keer heen-en-weer haalt<br />
‘trekt’ deze olie het vuil weg bij de<br />
onderste o-ring. Als je dit regelmatig<br />
doet kan je veel langer blijven<br />
rijden zonder dat je je o-ringen<br />
moet vernieuwen.<br />
√ Veel mensen hebben moeite met<br />
het correct vullen van de assodempers, omdat het zogenaamde emulsion-dempers<br />
zijn. Dit betekent dat de lucht die nodig is om de demper te kunnen laten inveren<br />
wordt vermengd met de olie dit in plaats van een bladder, dit is een rubber<br />
afdichting die de olie en lucht bij veel andere merken juist van elkaar scheidt. Om<br />
tot een juiste olie/lucht verhouding te komen,<br />
zorg je eerst dat je demper van binnen schoon is<br />
en dat je shockcap goed olievrij is. Dan vul je de<br />
demperbehuizing. Nu is het de bedoeling dat de<br />
demperolie, wanneer alle lucht eruit is, ongeveer<br />
gelijk komt met de rand. In de realiteit betekent<br />
dit dat je bij de voordemper vlak vult en er dan 1<br />
druppel bij doet en dat je achter door de grotere<br />
slag juist 1 druppel te weinig doet om de demper<br />
vlak af te vullen. Zodoende kom je uit op de juiste<br />
druk; heb je voldoende rebound en kan je de<br />
demper toch helemaal samen drukken.<br />
Herkomst B4.1<br />
In 1983 was elektro-offroad nog een nieuwe klasse en er<br />
werd voornamelijk gereden met zelfbouw<strong>auto</strong>’s of met<br />
zwaar verbouwde modellen van onder andere Tamiya<br />
en Kyosho. In deze periode was Team Associated al een<br />
succesvol merk in de 1/12 elektro- en 1/8 on-roadklasses.<br />
Maar Team Associated had door dat de elektro off-road<br />
toch wel de snelst groeiende klasse was, dus gingen ze<br />
werken aan hun eigen <strong>auto</strong>.<br />
In tegenstelling tot alle anderen voor hun, waren de<br />
looks compleet ondergeschikt aan prestaties. Waarom<br />
een mooi ladderchassis maken als een simpele aluminium<br />
bak ook voldeed. Tevens was de wielophanging<br />
niet gebaseerd op de ‘Dune Buggy’s’, waar de meesten<br />
van de concurrentie de inspiratie vandaan haalden, maar<br />
gewoon een A-arm ophanging die makkelijk instelbaar<br />
was, afhankelijk van het circuit. Dit alles werd uiteindelijk<br />
de RC10 die in 1984 uitkwam.<br />
Direct was dit de <strong>auto</strong> om te hebben als je aan wedstrijden<br />
mee wilde doen en de <strong>auto</strong> was zeker de eerste jaren<br />
nagenoeg onverslaanbaar op het circuit. Deze <strong>auto</strong><br />
bleef 10 jaar in productie, al werd de <strong>auto</strong> wel een aantal<br />
keer geüpdate met een andere ophanging en transmissie,<br />
tot de laatste versie: de ‘Worlds Car’ die in 1993 uitkwam.<br />
Inmiddels was het ontwerp wel te achterhaald<br />
om verder door te ontwikkelen en de Losi XX was op dit<br />
moment toch echt wel de betere <strong>auto</strong>. Hierop werd de<br />
RC10B2 ontwikkeld en alhoewel deze <strong>auto</strong> ook weer veel<br />
titels pakte was dit meer te danken aan de mensen die<br />
er op dat moment mee reden dan door de <strong>auto</strong>. De B2<br />
was een goede <strong>auto</strong>, maar niet zo dominant als de RC10<br />
was toen deze uitkwam. Tevens was de B2 voor normale<br />
rijders zeer moeilijk op de baan te houden door zijn extreme<br />
agressiviteit. Daardoor werd dit model slechts 2<br />
jaar later al geheel herzien waarmee de B3 het daglicht<br />
zag, dit model bleef in gebruik tot 2003. In deze tijd liep<br />
Associated op off-roadgebied al behoorlijk achter de feiten<br />
aan en was het hoog tijd om aan een nieuwe <strong>auto</strong> te<br />
gaan beginnen. Deze zou dan weer, net als de originele<br />
RC10, een <strong>auto</strong> moeten worden die ver boven de rest uitsteeg.<br />
Dit werd uiteindelijk de RC10B4. Op zich was het<br />
ontwerp niet revolutionair, maar er was enorm veel tijd<br />
gestoken in details en de geometrie van deze <strong>auto</strong>. Hierdoor<br />
had de B4 enorm veel mechanische grip en was de<br />
B4 in de juiste handen haast onverslaanbaar. Sterker nog,<br />
tot op dit moment heeft de B4 nog nooit een WK verloren...<br />
Iets wat toch redelijk uniek is.<br />
De B4.1 is de eerste update die er aan dit model is gedaan<br />
sinds deze <strong>auto</strong> op de markt is. Het gaat voornamelijk om<br />
wat kleine verbeteringen om de <strong>auto</strong> wat robuuster te<br />
maken. Er zijn veel mensen die redelijk teleurgesteld zijn<br />
dat er geen compleet nieuw ontwerp is gekomen. Maar<br />
ja, de concurrentie is het in de afgelopen acht jaar ook al<br />
niet gelukt om een snellere <strong>auto</strong> te maken, dus zo makkelijk<br />
is dat blijkbaar niet.<br />
december 2010/januari 2011<br />
M-<strong>auto</strong> 15