4 M-<strong>auto</strong> Bouw-/testverslagen 14 Team Associated B4.1 RTR 18 HPI Sprint 2 Sport & Flux 22 Tamiya Holiday Buggy 2010 26 Revell Control 4x4-GBL 38 Tamiya MAN TGX 26. 540, deel 2 44 Ninco DOT XB-16 & Stone Crawler 54 Thunder Tiger KT8 Electrified 9 Off-road fundag! Reportage 54 Kyosho World Cup, Leipzig Scoop 7 Rivall, bigscale brushless Sidekick 50 Century UK Evolution 180 Slotracen 47 Ninco McLaren F1 GTR Art Car Techniek 30 LRP SXX Version 2 37 Spektrum DX3E 62 Body spuiten, deel 17 64 Hudy off-road set-up system Virtual RC Racing 61 VRC nieuws Wedstrijden 52 Lovan RC off-road masters Vaste rubrieken 4 Redactioneel 4 Inhoud 11 Nieuws 56 In de regio 43 Abonnementenwerving 66 Abonnementenservice 66 Colofon 66 Volgende uitgave De SXX regelaars zijn de topmodellen van LRP. De SXX Version 2 is tot nog meer in staat dan zijn voorganger. 30 Kyosho World Cup M-<strong>auto</strong> 33 32 M-<strong>auto</strong> december 2010/januari 2011 KWC, de perfecte mix tussen race en fun! De Kyosho internationale superfinale is een weekend vol racen, actie en fun. Dit jaar is het evenement georganiseerd door MRC Leipzig in het weekend van 17-19 september. Er zijn vele wegen die naar Leipzig leiden, dit bewijzen de teams uit Holland. Met zeven <strong>auto</strong>’s verlaten zij Nederland en ieder volgt een andere route. De route is soms bewust gekozen, maar te vaak wordt er volledig vertrouwd op de navigatie waardoor er flinke dwalingen zijn. gekocht, heeft drie weken zitten sleutelen om de <strong>auto</strong> goed in elkaar te krijgen, wilde hem eindelijk starten maar het startwiel van geen enkele startbox paste in de opening van de bodemplaat. Eindelijk, na lang zoeken ging hij met de juiste startbox naar het circuit in Apeldoorn om alles uit te proberen. Daar aangekomen zakte de moed helemaal in de schoenen, want zijn zender deed niets meer. Wouter start dan ook zijn trainingsronden voor het eerst met zijn nieuwe zender, voor het eerst met zijn V-One en voor het eerst op foam. Amper een ronde gereden en met een kapotte stabilisator, maar wel enorm veel geleerd gaat hij er na de trainingsdag vanuit dat het in de heats helemaal gaat lukken. Jan en Nik Schelling en Hans zitten op dezelfde bank. Deze bank wordt aan het einde van de trainingsdag omgedoopt tot de pechbank. Bij de motor van Jan breekt de gloeiplug en valt er een stuk in de motor. Het gevolg is een vastgelopen zuiger en een gebroken drijfstang. Ook de motor van Hans loopt vast en na lang zoeken blijkt er een scheur in het karter te zitten. De nog bruikbare onderdelen worden er afgehaald. De reservemotor vindt het ook al snel welletjes. Hans wil graag het waarom weten en na lang discussiëren denken de mannen dat de lange rechte einden vol gas en de brandstof die verstrekt wordt door Kyosho, zodat iedere rijder met dezelfde brandstof rijdt, de oorzaak is. Hans bouwt een nieuwe zuiger/cilinderset en een drijfstang in een overleden motor en hoopt dat deze de heats gaat overleven. Jan Timmer is zijn zender vergeten. Zijn teammaat Mark Been programmeert zijn zender zodanig dat ook Jan kan rijden. Mark rijdt tijdens de training snel, 17 ronden in 7 minuten. Feestavond Om 19.00 uur verzamelen we in de partytent naast het circuit voor een diner met 150 man bestaande uit 80 rijders met mecaniciens, het bestuur van MRC en de Kyosho crew. Daniël Haas en Suzanne Espig, van importeur Kyosho Duitsland, delen schnaps uit; Kuemmerling en Feigling. Het dienblad wordt bijna uit hun handen gerukt en de flesjes worden gretig aan de mond gezet en in één teug leeggedronken. Daarna laat Nik zijn jongleerkunsten zien met de dopjes en Jan Schelling heeft al snel spijt van zijn schnaps wanneer hij het bloedheet krijgt. De sfeer zit er goed in. Daniël begint zijn toespraak met hoe blij hij is met de grote groep Nederlanders die altijd voor veel gezelligheid zorgen, wat een belangrijk onderdeel van de Kyosho wedstrijden is. Er komt inderdaad veel geluid en gelach uit het oranje deel van de tent. Ook heet Daniël de jonge Duitse rijders extra welkom. Zij zijn de toekomst en hoe jonger de kinderen leren met de zender om te gaan hoe beter het is. Verder wordt met trots genoemd dat deze klasse als enige al vijftien jaar bestaat. Dan volgt de legendarische verloting. Alle tachtig deelnemers gaan met een prijs naar huis; de meesten met een gloeiplugstekker. Wanneer de grotere prijzen, allerlei model<strong>auto</strong>’s en vliegtuigen, aan de beurt zijn, zitten Jos, John, Mark en Gaston van Kleef nog met lege handen. Daar zijn ze niet zo blij mee, want wie nu naar voren komt om zijn prijs in ontvangst te nemen moet daar wel wat voor doen in de vorm van een karaokelied. John is als eerste de pineut en hij kiest voor Y.M.C.A. Zijn zoon Jens blijft dicht bij hem en kijkt met grote verbazing naar zijn zingende vader. Natuurlijk steunt het hele Nederlandse team John. Staand, klappend, armen in de lucht en uit volle borst zingen wij mee. Mark krijgt ‘Alice’ in zijn mik geduwd, maar blijft volhouden dat hij ‘I was made for loving you’van Kiss wil zingen, deze kent hij namelijk uit zijn hoofd. Mark durft zich niet om te draaien naar de zaal, want de lachkriebels zitten hoog. Maar goed ook, want achter in de tent gaan we compleet uit ons dak. Mark verdient er een Mini-Z model<strong>auto</strong> mee. Daarna steelt Gaston de show met ‘Country Road’, hij krijgt de hele zaal mee. Gaston is blij met zijn V-One SR en John, maar vooral Jens, is superblij met een Kyosho Inferno. Jos blijft met lege handen staan. Zijn lotnummer is niet opgenoemd, zegt hij. Dan, als klap op de vuurpijl, krijgen we een verrassing en wat voor één. Nik en Arjan Versteeg weten niet hoe snel ze op de tafel moeten klimmen, een schaars geklede dame komt dansend binnen. Al heel snel ziet zij de twee gretige vrijgezelle Hollanders op tafel en komt daar op af, ook bij de mooie donkere Jurmin klimt ze graag op schoot. Geheel ontbloot verlaat zij na tien minuten de tent, de mannen achterlatend met bonkend hart. De vaders kunnen hun handen van de ogen van hun jonge zonen halen. H ans Westerveld is donderdagmiddag al op het circuit. Hij claimt meteen de sleuteltafels voor de Nederlandse rijders. De rood-wit-blauwe vlag wappert boven de plek en om het nog herkenbaarder te maken wordt op een oud stuk hout, bestemd voor een kampvuur, met een dikke stift ‘Kamp Holland’ geschreven en met waslijn opgehangen. Nu nog tape met de namen op de tafels en dan moet het goed komen. De Zwitserse rijders kijken lachend toe, de medewerkers van MRC Leipzig laten het maar gebeuren en goed voorbeeld doet goed volgen. De Zwitsers hangen een sjaal op en de Duitsers een slinger met vlaggetjes, het wordt steeds gezelliger. Om het Nederlandse team nog meer op te laten vallen, kleurt het circuit niet langer rood (de kleur van Kyosho) maar oranje. John Weijtboer heeft sweaters en polo’s bedrukt met een passende tekst op de rug: ‘If it ain’t Dutch, it ain’t much’. Nieuw Dit jaar is het voor het eerst toegestaan om een startbox te gebruiken. De nieuwste <strong>auto</strong> van Kyosho, de V-One SR heeft geen trekstarter meer, dus het reglement is aangepast. Verder wordt er voor het tweede jaar op foambanden gereden en niet op rubber, dit betekent meer grip en meer snelheid. Bij slijtage behouden deze banden grip, terwijl bij rubber de gaten er in vallen en er niet meer mee te rijden is. Kyosho schrijft wel voor dat er op foambanden van het merk Matrix gereden wordt. Dit tot grote teleurstelling van Jurmin Etnel die zijn tas vol R&B banden heeft. De Nederlandse rijders zijn erg enthousiast over het rijden op foambanden en hopen dan ook dat deze band wordt toegelaten in Nederland in 2011. De training Helaas valt er vrijdagochtend af en toe een bui en kan er pas vanaf 12.30 uur gereden worden. Om de snelheid wat te vertragen staan er op het rechte eind opeens oranje pionnen. Menigeen rijdt dwars door deze wegomlegging heen, maar het is toch echt de bedoeling om via de chicane te rijden. Alle rijders krijgen drie keer de kans de baan te verkennen. Aan het einde van de dag zijn de mannen hard toe aan een oppepper, want het is erg moeizaam gegaan; motoren die niet willen en veel onderdelen stuk. Jos Remmerde heeft zijn dieptepunt bereikt en hangt zijn body aan ‘de wilgen’, hoog in de balken van de sleutelplaats. Zijn <strong>auto</strong> heeft maar dertig procent stuur en het lijkt alsof hij op eieren rijdt. Hij trekt zijn hele <strong>auto</strong> uit elkaar en ontdekt een kromme schokdemper. Jurmin die pas donderdagmiddag heeft besloten om naar Leipzig te gaan, had daardoor tot midden in de nacht zitten sleutelen om vervolgens zonder zijn bed aan te raken de reis te beginnen, heeft de hele dag gezocht naar een oplossing om sneller te kunnen. Diep in gedachten staart hij naar zijn <strong>auto</strong>. Wouter Horselenberg heeft voor deze race een nieuwe V-One SR www.kwc-holland.nl - www.kyosho.de Kyosho World Cup ‘10 32 M-<strong>auto</strong> Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho World Cup ‘10 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 Kyosho IDF 2009 De finale van de Kyosho World Cup was dit jaar in Leipzig en onze verslaggeefster Andrea Bolt laat je het weekend meebeleven! 32 14 M-<strong>auto</strong> 15 14 M-<strong>auto</strong> december 2010/januari 2011 Team Associated B4.1 RTR Tips and tricks √ De basis van deze <strong>auto</strong> stamt nog altijd uit de tijd dat er nog werd gereden met de NiMh accu’s die een stuk zwaarder waren dan de LiPo accu’s waar de meeste nu mee rijden. Hoewel je met zeer weinig gewicht al op het minimum gewicht van 1474 gram kan komen, rijden de meeste met <strong>auto</strong>’s die net onder de 1600 gram zitten. Het extra gewicht wordt vaak onder de accu gelegd aangevuld met een messing voorbulkhead en/of wat extra gewicht bij de servo. √ De body wordt aan de achterzijde gedragen door een relatief klein oppervlak, waardoor de achterzijde van de body vaak uitscheurt. Dit is heel simpel te voorkomen door de body met klittenband te bevestigen langs de chassisrand. Dit voorkomt ook meteen dat er teveel stof/steentjes langs de zijkant binnen kan komen. √ Mocht je willen rijden op locaties waar je te maken hebt met grotere jumps zonder behoorlijk off-ramp kan je het beste iets stuggere veren monteren, zoals een groene of zilveren, om te voorkomen dat de achterkant teveel doorslaat bij de landingen. √ De veren van de achterdempers komen erg dichtbij de turnbuckle als je rijdt met de korte wielbasis. Om onderling contact te voorkomen kan je een klein ringetje doen tussen de ball-end van de demper en de draagarm. √ De gaten in de draagarmen zijn net lang genoeg om de lengte van de schroefdraad kwijt te kunnen. Dit is geen probleem zolang de <strong>auto</strong> nieuw is, maar als de <strong>auto</strong> wat vaker heeft gereden komt er ook vuil in die gaten te zitten. Hierdoor kan je de schroeven niet meer helemaal aandraaien of nog erger, dan kan je de draad uit de armen trekken. Daarom is het beter om, vooral bij de achterarmen, de gaten iets dieper te boren. Zelf boor ik ze zelfs helemaal door, zodat het vuil eruit wordt gedrukt. √ Gezien dat de o-ringen in de demperbehuizing geklikt zitten is het een grote no-no om de dempers te reinigen met remmenreiniger. De o-ringen harden dan uit en dichten niet meer goed af of de dempers gaan zwaarder op-en-neer, omdat de o-ringen teveel zijn opgezwollen. Mits je ook de o-ringen vervangt kan je de demper het beste intern reinigen door de demper leeg te maken en er even een beetje demperolie in te doen en de zuiger een paar keer heen en weer te halen zodat de olie het vuil op neemt. Wanneer je nu deze olie direct uit de behuizing laat lopen voordat het vuil weer kan bezinken hebt je de binnenzijde van de demper gereinigd. Door aan de buitenkant van de demper ook even een druppeltje olie te doen op de shockshaft, als je de shaft nu een paar keer heen-en-weer haalt ‘trekt’ deze olie het vuil weg bij de onderste o-ring. Als je dit regelmatig doet kan je veel langer blijven rijden zonder dat je je o-ringen moet vernieuwen. √ Veel mensen hebben moeite met het correct vullen van de assodempers, omdat het zogenaamde emulsion-dempers zijn. Dit betekent dat de lucht die nodig is om de demper te kunnen laten inveren wordt vermengd met de olie dit in plaats van een bladder, dit is een rubber afdichting die de olie en lucht bij veel andere merken juist van elkaar scheidt. Om tot een juiste olie/lucht verhouding te komen, zorg je eerst dat je demper van binnen schoon is en dat je shockcap goed olievrij is. Dan vul je de demperbehuizing. Nu is het de bedoeling dat de demperolie, wanneer alle lucht eruit is, ongeveer gelijk komt met de rand. In de realiteit betekent dit dat je bij de voordemper vlak vult en er dan 1 druppel bij doet en dat je achter door de grotere slag juist 1 druppel te weinig doet om de demper vlak af te vullen. Zodoende kom je uit op de juiste druk; heb je voldoende rebound en kan je de demper toch helemaal samen drukken. D e set wordt geleverd samen met wat extra stickers en het gebruikelijke papierwerk, zoals een korte handleiding om te kunnen beginnen en een bouwhandleiding voor eventuele reparaties of om tuning te kunnen doen. Het ontwerp van de <strong>auto</strong> verschilt bijna niet van de originele B4. De voorshocktower valt het meeste op. Omdat deze echt een stuk ‘beefier’ is geworden, voor de rest zijn de stuurblokken iets dikker geworden. Dit terwijl dat de B4 eigenlijk al bekend stond als een stevige <strong>auto</strong> die wel tegen een stootje kon. Tevens is het transmissiehuis aangepast om ook een tandwieldiff aan te kunnen. Er zit ook aan de achterdraagarmen een extra plaats om een stabilisatorstang te bevestigen. Deze heb je niet nodig, maar hierdoor kan je dezelfde armen ook gebruiken op de B44.1, de 4-WD van Associated. De set-up die uit de doos wordt geleverd is vooral goed voor kleibanen. De vering is lekker zacht om veel mechanische grip te creëren en om kleine oneffenheden weg te werken. Nadeel is wel dat de <strong>auto</strong> uit de doos moeite heeft om goed te landen na de grotere jumps. Maar de set-up is een mooi compromis om toch een zeer agressieve <strong>auto</strong> een beetje te temmen voor de rijders op clubniveau. Mocht je toch iets willen veranderen aan de rijeigenschappen dan is dit, net als bij de meeste 1/10 off-road wedstrijdmodellen, natuurlijk geen enkel probleem. Let wel op dat de B4 er om bekend staat als een <strong>auto</strong> die zeer gevoelig is voor veranderingen, dus vaak hoef je niet teveel te verstellen om een heel andere <strong>auto</strong> te hebben. Herkomst B4.1 In 1983 was elektro-offroad nog een nieuwe klasse en er werd voornamelijk gereden met zelfbouw<strong>auto</strong>’s of met zwaar verbouwde modellen van onder andere Tamiya en Kyosho. In deze periode was Team Associated al een succesvol merk in de 1/12 elektro- en 1/8 on-roadklasses. Maar Team Associated had door dat de elektro off-road toch wel de snelst groeiende klasse was, dus gingen ze werken aan hun eigen <strong>auto</strong>. In tegenstelling tot alle anderen voor hun, waren de looks compleet ondergeschikt aan prestaties. Waarom een mooi ladderchassis maken als een simpele aluminium bak ook voldeed. Tevens was de wielophanging niet gebaseerd op de ‘Dune Buggy’s’, waar de meesten van de concurrentie de inspiratie vandaan haalden, maar gewoon een A-arm ophanging die makkelijk instelbaar was, afhankelijk van het circuit. Dit alles werd uiteindelijk de RC10 die in 1984 uitkwam. Direct was dit de <strong>auto</strong> om te hebben als je aan wedstrijden mee wilde doen en de <strong>auto</strong> was zeker de eerste jaren nagenoeg onverslaanbaar op het circuit. Deze <strong>auto</strong> bleef 10 jaar in productie, al werd de <strong>auto</strong> wel een aantal keer geüpdate met een andere ophanging en transmissie, tot de laatste versie: de ‘Worlds Car’ die in 1993 uitkwam. Inmiddels was het ontwerp wel te achterhaald om verder door te ontwikkelen en de Losi XX was op dit moment toch echt wel de betere <strong>auto</strong>. Hierop werd de RC10B2 ontwikkeld en alhoewel deze <strong>auto</strong> ook weer veel titels pakte was dit meer te danken aan de mensen die er op dat moment mee reden dan door de <strong>auto</strong>. De B2 was een goede <strong>auto</strong>, maar niet zo dominant als de RC10 was toen deze uitkwam. Tevens was de B2 voor normale rijders zeer moeilijk op de baan te houden door zijn extreme agressiviteit. Daardoor werd dit model slechts 2 jaar later al geheel herzien waarmee de B3 het daglicht zag, dit model bleef in gebruik tot 2003. In deze tijd liep Associated op off-roadgebied al behoorlijk achter de feiten aan en was het hoog tijd om aan een nieuwe <strong>auto</strong> te gaan beginnen. Deze zou dan weer, net als de originele RC10, een <strong>auto</strong> moeten worden die ver boven de rest uitsteeg. Dit werd uiteindelijk de RC10B4. Op zich was het ontwerp niet revolutionair, maar er was enorm veel tijd gestoken in details en de geometrie van deze <strong>auto</strong>. Hierdoor had de B4 enorm veel mechanische grip en was de B4 in de juiste handen haast onverslaanbaar. Sterker nog, tot op dit moment heeft de B4 nog nooit een WK verloren... Iets wat toch redelijk uniek is. De B4.1 is de eerste update die er aan dit model is gedaan sinds deze <strong>auto</strong> op de markt is. Het gaat voornamelijk om wat kleine verbeteringen om de <strong>auto</strong> wat robuuster te maken. Er zijn veel mensen die redelijk teleurgesteld zijn dat er geen compleet nieuw ontwerp is gekomen. Maar ja, de concurrentie is het in de afgelopen acht jaar ook al niet gelukt om een snellere <strong>auto</strong> te maken, dus zo makkelijk is dat blijkbaar niet. Team Associated is al jaren een toonaangevend merk op het gebied van wedstrijdwagens, maar sinds enige jaren brengt Associated ook bijna al hun modellen uit in een ‘Ready to Run’ uitvoering, dit geldt ook voor de nieuwe off-road 4.1 serie. Deze is verkrijgbaar in twee uitvoeringen, een buggy zijnde de B4.1 en een truck de T4.1. Beide modellen zijn uitgevoerd met een 2.4 GHz zender en een brushlesssysteem voor maximale betrouwbaarheid. Ook positief is dat ze, net als de meeste van de huidige RTR’s, worden uitgevoerd met een behoorlijke servo. Van deze twee modellen gaan we de B4.1 doornemen. oneffenheden weg te werken. Nadeel is wel dat de <strong>auto</strong> uit de doos moeite heeft om goed te landen compromis om toch een zeer agressieve <strong>auto</strong> een genschappen dan is dit, net als bij de meeste 1/10 off-road wedstrijdmodellen, natuurlijk geen enkel staat als een <strong>auto</strong> die zeer gevoelig is voor veranderingen, dus vaak hoef je niet teveel te verstellen om een heel andere <strong>auto</strong> te hebben. behoorlijke servo. Team Associated Team Associated Team Associated Team Associated B4.1 RTR B4.1 RTR B4.1 RTR B4.1 RTR Dbeginnen en een bouwhandleiding voor eventuele reparaties of om tuning te kunnen doen. Team Associated is al jaren een toonaangevend merk op het gebied van wedstrijdwagens, maar sinds enige jaren brengt Associated ook bijna al Team Associated Team Associated Team Associated Team Associated B4.1 RTR B4.1 RTR B4.1 RTR B4.1 RTR Bouwverslag M-<strong>auto</strong> 31 30 M-<strong>auto</strong> december 2010/januari 2011 LRP SXX Version 2 Goed wordt beter, de wereldwijd populaire SXX brushlessregelaar van LRP is doorontwikkeld en is na een succesvolle in gebruikname tijdens het wereldkampioenschap 1:10 en 1:12 on-road in Duitsland afgelopen zomer nu ook voor het grote publiek beschikbaar. Jij kunt nu dus ook genieten van snelle updates, constante BEC stroom en een <strong>auto</strong>matische afslag voor alles soorten accu’s. basis van de nieuwe versie is uiteraard zijn voorganger. We hoeven er geen tekening bij te maken, dat was al een regelaar die volledig instelbaar was naar jouw behoefte en die ook met de standaard aangegeven profielen voor verschillende klasses perfect inzetbaar was. De nieuwe versie doet daar een stapje bovenop en hoewel hij van binnen ook nieuw is, zal het voor iedereen een stuk interessanter zijn om te weten wat hij allemaal meer kan dan zijn voorganger. Meer voor minder De SXX v2 kan allereerst gebruikt worden met een accuspanning van 3,7 tot 7,4 volt, wat heel fijn is omdat er in de 1:12 klasse steeds meer met 1 cell LiPo pakketten gereden wordt en die hebben een spanning van 3,7 volt. Het probleem daarmee is dat je ontvanger niet genoeg heeft aan zo’n lage spanning en dat probleem hebben ze bij LRP getackeld door een voltagebooster/regulator in te bouwen in de regelaar. Jawel, en geen gram zwaarder als het vorige model. Of je nu een accu van 3,7 volt, 6,6 volt of 7,4 volt aansluit, de ontvanger krijgt altijd een stabiele 6 volt aangeleverd. Ook gemakkelijk aan de nieuwe versie is dat er verschillende cut-off voltages zijn voor 1S LiPo, 2S LiFe en 2S LiPo. Nieuw is ook de onafhankelijke instelling van ‘feel’ en ‘boost’, waarbij feel de gevoeligheid van het gas is en boost de mate waarin het actieve digitale motor timing systeem van LRP zijn werk doet. De eerste optie is vooral afhankelijk van de klasse en de baan, met een 4-WD op een baan met veel grip kun je heel wat power loslaten, een 2-WD op een slipperige ondergrond weet dat minder te waarderen. De tweede optie heeft daar natuurlijk ook wel mee te maken maar zal vooral gebruikt worden om een maximale snelheid te behalen. Stel: je hebt de hele set-up klaar, je wagen komt overal op het circuit goed mee, maar op het rechte eind kom je te kort en de motor blijft nog ‘koel’. Dan kun je een groter pinion monteren of de boost mode hoger zetten. Door het pinion te vergroten heb je minder trekkracht uit de bocht vandaan en dat wil je niet, dus kun je beter de boost mode hoger zetten waardoor je toch die snelheid houdt op het binnenveld, maar ook op het rechte eind harder gaat. Wel even opletten dat de motor en de regelaar niet te warm worden... Voor de mensen die op de club met een 0 graden vertiming moeten rijden knippert er een blauw ledje om aan te geven dat je niet aan het valsspelen bent. Nu we het er toch over hebben, om de temperatuur van de regelaar en de motor te controleren is de regelaar uitgerust met LRP’s Internal Temp Check System 3. Een mond vol en weer wat uitgebreider als bij zijn voorganger, want als je motor is uitgerust met een ingebouwde NTC temperatuursensor dan laat de regelaar ook de hoogst behaalde temperatuur van je motor zien. Mocht dat allemaal fout gaan dan is er gelukkig het Multi-Protection System 3, een systeem waarbij de ledlichtjes in je regelaar aangeven waarom je regelaar ermee is gestopt, is hij te warm geworden, is de spanning van de accu te laag, was het de motor? Dat maakt het oplossen van het probleem een stuk makkelijker. Nu alleen nog even die lichtmorse signalen uit je hoofd leren. USB In de (nabije) toekomst zal er een USB link komen waarmee je de regelaar aan de PC kunt hangen zodat je de firmware in de regelaar kunt updaten en weer (net als de teamrijders) kunt profiteren van de snelste nieuwigheden. LRP verwacht dat ze deze optie voor het eind van 2010 kunnen leveren, zodat je via de website van LRP de nieuwste firmware kan laden voor de regelaars die met de USB link verbonden kunnen worden. Laatste detail en dit zal jullie wellicht interesseren, al deze meerwaarden krijg je bij je regelaar voor minder geld dan de eerste versie kostte. Peter Boots D e SXX’en van LRP zijn heel populaire regelaars die tot op het hoogste niveau worden ingezet. Tijdens het wereldkampioenschap 1:10 en 1:12 on-road in Duitsland was de LRP SXX v2 zelfs de meest gebruikte regelaar in de top-10, met vier stuks in beide klasses in de A-finale. De wereldtitel in de 1:12 werd met dezelfde elektronica als de SXX behaald, maar dan in het rode jasje van zusterbedrijf Nosram. Topmodellen De regelaars worden in een mooi klein glimmend blauw doosje geleverd en zijn bijzonder compleet uitgerust wat hardware betreft. In de verpakking vind je diverse handleidingen, stickers, een mini catalogus, tie wraps, dubbelzijdig tape en een sensorkabel. Het verschil tussen de twee regelaars is heel simpel, de TC spec voor toerwagens is uitgerust met een extra koellichaam en wordt geleverd met een ventilator waardoor de regelaar zwaarder belast mag worden. De modified toerwagenklasse is bij uitstek de klasse waar de regelaar het zwaar te verduren krijgt dus dan moet hij opgewassen zijn tegen een zware belasting. De ‘normale’ uitvoering is lichter en werd bij zijn voorganger ook uitgerust met dunnere siliconendraden, maar die zijn nu net zo dik als die van de TC spec. Het verschil zit dus echt in de hoeveelheid koeling en daarom mag de SXX motoren vanaf 4,5-turns en hoger hebben, de TC spec mag motoren zo laag als 3-turns aangesloten krijgen. Het resultaat is dat de TC spec, je raadt het al, in toerwagens gebruikt wordt en 4-WD off-road. De gewone versie vindt zijn thuis in de 1:12 onroad en 2-WD 1:10 off-road. De SXX regelaars van LRP zijn de topmodellen uit hun serie en behoren tot de beste in de wereld, de SXX Version 2 Fabrikant : LRP Importeur : RC-Connect Gebruiksspanning : 3,7 – 7,4 V Afmeting : 30,5x34x16 (21 TC) mm Gewicht : 30 (36 TC) g Brushless : Vooruit/rem Motorlimiet : > 4,5 (3 TC) turns TwinBEC : 6,0 V / 3,0 A Adviesprijs : € 199,99 Adviesprijs TC spec : € 249,99 www.lrp.cc www.rc-connect.nl Specificaties Goed wordt beter, de wereldwijd populaire SXX brushlessregelaar van LRP is doorontwikkeld en is na een succesvolle in gebruikname tijdens het wereldkampioenschap 1:10 en 1:12 on-road in Duitsland afgelopen zomer nu ook voor het grote publiek beschikbaar. Jij kunt nu dus ook genieten van snelle updates, constante BEC stroom en een <strong>auto</strong>matische afslag voor alles soorten accu’s. Techniek 30 M-<strong>auto</strong> blauw doosje geleverd en zijn bijzonder compleet uitgerust wat hardware betreft. In de verpakking vind je diverse handleidingen, stickers, een mini catalogus, tie wraps, dubbelzijdig tape en een sensorkabel. Het verschil tussen de twee regelaars is heel simpel, de TC spec voor toerwagens is uitgerust met een extra koellichaam en wordt geleverd met een ventilator waardoor de regelaar zwaarder belast mag worden. De modified toerwagenklasse is bij uitstek de klasse waar de regelaar het zwaar te verduren krijgt dus dan moet hij opgewassen zijn tegen een zware belasting. De ‘normale’ uitvoering is lichter en werd bij zijn voorganger ook uitgerust met dunnere siliconendraden, maar die zijn nu net zo dik Sinds enige jaren brengt Associated van bijna al zijn modellen ook een ready-to-run uit. De hier besproken B4.1 RTR is één van de snelste 2-WD buggy’s. Redactioneel Beginnersmodellen? Als ik deze M-<strong>auto</strong> digitaal doorblader kom ik tot de ontdekking dat het lijkt alsof we een blad vol beginnersmodellen hebben gemaakt. Op zich niets mis mee in deze december feestmaand, hoewel hij voor het lijstje aan de Sint waarschijnlijk te laat komt, zijn we nog ruim op tijd voor de kerstman. Nou geldt de aanduiding beginnersmodel eigenlijk meer voor de prijs als voor de techniek van de modellen, want zowel de Team Associated B4.1 als de HPI Sprint 2 kunnen met wat kleine aanpassingen zo meedoen met het lokale clubkampioenschap. Zelfs de Tamiya Holiday Buggy is met zijn DT-02 chassis tot veel meer in staat dan je zo zou vermoeden. Ook de buggy van zowel Ninco als Revell staat technisch al op een pijl dat je eigenlijk niet meer over een beginnersmodel kunt spreken en als je de Ninco Stone Crawler over een hoop stenen hebt zien scharrelen, waarbij de wielen het contact met de stenen geen moment verliezen, geloof je ook niet dat we het over een budget <strong>auto</strong> hebben en dat geldt ook voor de Thunder Tiger KT8 kart, een knap stukje techniek voor een heel schappelijke prijs. De Century UK Evolution 180 helikopter is ook een zogenaamd beginnersmodel en als je daarvan de techniek en afwerking ziet is het moeilijk voor te stellen dat het allemaal nog veel beter kan. Natuurlijk staan er in dit nummer van M-<strong>auto</strong> ook hoogstandjes als de Nederlandse Rivall, een uniek 1:5 elektro onroad chassis, het tweede deel over de bouw van de Tamiya MAN en SXX V2 topregelaars van LRP. Waar ik nu wel nieuwsgierig naar ben is waar jij je RC-carrière mee begonnen bent, mail mij eens het merk en model van je eerste RC-<strong>auto</strong>, als je er nog een foto bij hebt dan is dat nog mooier. Misschien kunnen we er wel een rubriek van maken en het maakt niet uit of je de <strong>auto</strong> nu vorig jaar gekocht hebt of twintig jaar geleden. Mail naar: mijneerste@m-<strong>auto</strong>.nl Fred Boots P.S. Alvast prettige feestdagen en voorzichtig met vuurwerk!
Inhoud 18 HPI Racing Sprint 2 Sport & Flux 26 Revell Control 4x4-GBL april/mei 2010
Change language