Cwartier Magazine #2

Het zoemt van de
bedrijvigheid bij Cwartier
Voordat hij de bijenkast opent, blaast hij rook in de ‘vliegspleet’. “Een trucje
om ze rustig te houden”, legt hij uit. “De bijen denken dat er een bosbrand is.
Klaar om te vluchten zuigen ze zich snel helemaal vol met honing. Doordat hun
buikje zo vol zit, kunnen ze niet meer steken.”
We zijn in het domein van stadsimker Erik Schroën. Zeg maar de ambassadeur
van de biodiversiteit in Weert. Erik is niet alleen bijenhouder. Met zijn enthousiasme
‘steekt’ hij anderen aan om deze onmisbare vriendjes voor de natuur te
omarmen. Dankzij de stadsimker hebben al tientallen inwoners een bijenkast
aangeschaft en weten honderden kinderen in Weert dat deze kleine zoemers
een sleutelrol vervullen in de biodiversiteit. Doordat bijen bloemen, planten en
bomen bestuiven houden zij de variatie van soorten in stand.
Primeur voor Cwartier
Logisch dus dat de gemeente enkele jaren geleden als ‘Groenste regio ter
wereld’ de lokale imkervereniging St. Ambrosius vroeg een aantal bijenkasten
te plaatsen. Cwartier had de primeur voor de binnenstad. Op het dakterras
naast Punt Welzijn werd in de zomer van 2017 de eerste kast geplaatst. Een
veilige en beschutte plek, buiten het bereik van kinderen, waar zon en schaduw
elkaar afwisselen. Erik: “Voor de bijen een ideale plek om hun werk te doen.
Met de ochtendzon op de vliegspleet weten ze dat de dag is begonnen.
Als je bedenkt dat een honingbij maar 60 dagen leeft en de kast dagelijks
gevuld is met 30.000 tot 50.000 bijen, dan weet je hoeveel energie het kost
om de aanwas op peil te houden en al die mondjes te voeden. Tussen juni
en september volgt de beloning voor de imker in de vorm van pure Weerter
Stadshoning.”
29
Zijn vader Toon was ook imker. Toen hij in 2003 overleed, ging Erik voor de bijen
zorgen. Wat begon als een morele plicht (“Ik had niet veel met bijen”) groeide
uit tot een ware passie. “Als machinebouwer zit ik veel
binnen achter de computer. Het is heerlijk om dat werk af
te wisselen met deze buitenhobby. Je raakt verbonden met
de natuur en de seizoenen.”
Zo’n zes keer per jaar komt Erik naar Cwartier om de bijenkast te inspecteren.
De imker kijkt dan vooral of de koningin nog genoeg eitjes legt en of er voor
de bijen voldoende voedsel (honing of suiker) en stuifmeel is. “Bijen houden is
best een technische aangelegenheid waarbij je goed moet plannen. Met de bijen
zelf heb je niet veel werk. Een hond moet je drie keer per dag uitlaten. Bijen
zijn wilde dieren. Zelfs bij min 30 graden Celsius redden ze zichzelf in de kast.”