T£2r!geringe . SS

WOESTHEID EN BESCHAAFDHEID. 521
geplaatst, alwaar nergens een behaaglyk oord voor u
te vinden is. Wanneer gy op deeze zyde zagt rust,
wordt gy aan de andere door doornen verfchcurd;
wanneer gy uwen geest ter volkomenheid vormt , dan
ondcrmynt gy ongemerkt uw lichaam. Onzalig lot
van het menschdom! Wat zal de arme fterveling doen?
Zal hy gedachteloos achter zyn vee trekken en goedsmoeds
zyn , of de afftanden der ftarren bereekcnen,
en vol fombere zwaarmoedigheid de handen wringen ?
Zal hy in zyn hut van gedroogde vis leeven, en fterk
zyn als een reus , of na den maaltyd een vomitif in
wyn neemen , om van nieuws te kunnen eeten en
daarby aan een koliek te fterven ? Hier hoor ik weder
onbcfchryflyk veele ftemmcn fchreeuwen : geen van
beiden, de middenmaat! dat luidt fchoon; maar is'er
een middenmaat in de befchaafdheid ? Blyft de mensch
ergeus op een middentrap derzelve ftaan ? De Natuurmensch
alleen blyft wat hy is; de Beduine in Arabiën
is nog heden , wat hy, vóór eeuwen , ten tyde van
Ismaël was. Doch wanneer hy flegts op den eerden
trap der befchaafdheid ftaat, dan klimt hy in 't oneindige
voort,zonder zich om den middenweg te bekommeren.
De Romeinen waren mogelyk ten tyde, toen
hunne Veldheercn na den gefloten vrede achter den
ploeg gingen, op den middentrap der befchaafdheid ;
maar bleven zy het? Bleef het ergens een volk in de
waereld? De Franschman, die ten tyde van HENDR.iK.dea
IVden zyn hoentje in zyn pot had, moest 'er wel ras
een kalkoen in hebben, en van deezen kalkoen moest
eindelyk een faifant worden. Zo klimt de mensch
van nooddruft tot gemak, van gemak tot weelde , en
by ieder fchrede ontfpruit een nieuwe ellende onder
zyne voeten.
LI 5 Waar-