T£2r!geringe . SS

924 OVER. HET EILAND NOOTKA.
elkanderen, met aanmerking, dat dit de gantfche reeks
zyner voorouderen ware, die hy niet in ftaat was optetellen;
dat, ten tyde, toen deezen geleefd hadden,
een oud man in een koper vaartuig in de Sond gekomen
was, wiens roeiriemen, even gelyk zyne andere
gereedfchappen, van 't zelfde metaal geweest waren.
Toen hy langs de kusten was heen geroeid , had
zich al het volk verfameld om deeze zeldfaame vertooning
te zien. De oude man had hierop een van zyn
riemen over boord geworpen, en was terftoud zelf
aan land gegaan. Hy had den inwooneren gezegd,
dat hy van den hemel kwam ('t geen de jonge Nootkaër
met zyn hand aanduide) en dat hun eiland
eens ondergaan zou , doch dat, wanneer zy allen
geflorven waren , zy weder zouden opgewekt
worden, om aan die plaats te leeven , vanwaar hy
gekomen was. Deeze omltandigheid zyner vertelling
drukte het jonge mensch daardoor uit, dat hy zich
op den grond nederleide en deed als of hy dood was,
doch hierop weder plotsling opflond, en zulke bewegingen
maakte, als of hy zich in de lucht wilde verheffen.
Hy verhaalde hierop verder, dat het volk den
ouden vreemdeling gedood, en zich van zyn boot meester
gemaakt hadden, en dat deeze omftandigheid aanleiding
had gegeeven tot de fterke begeerte, die zy naar
het koper hadden. Hy gaf ook hierna nog te verdaan,
dat de inwooners in hunne huizen fchilderyën bewaarden
, die zyn beeldtenis voorftelden, om daardoor
het aandenken der zending van deezen grysaart van
den hemel voortteplanten. Als men het leven van
deezen vreemdeling gefpaard had, dan had hy, als
een andere MANGO CAPAC , dit gedeelte der kust veel
befchaaving kunnen geeven, en deszelfs bewooners
waarfcbynlyk gelukkig gemaakt.