T£2r!geringe . SS

8E8 VRSHEID EN VERSTAND.,
zeiven gebruiken. Laat de akkerbouw my ledigen tyd
tot verbetering van myn hut, dan moet ik myn gezette
taak aan 's Heerenweg werken. Ik ben met zo
veele belastingen overlaaden, dat al myn winst nooit
van het eene jaar tot het andere reikt. Dit maakt my
zo arm , dat ik voor ieder oogst geld opneemen en
vervolgens de crediteuren met myne vruchten , volgens
de vooraf bepaalde prys , betaalen moet. Ook
djt jaar had ik een goeden oogst, maar als alles daarvan
betaald is, wat de Landsvader, de Heer van de plaats,
en de Priester daarvan hebben moeten , dan, blyft
my, wanneer de geprivilegieerde Ordensbedelaars ook
eerst hun aanfpraak op my gemaakt hebben, nauwlyks
zoveel overig, dat ik myn lighaam ipaarzaam dekken,
myn bouwvallige hut onderfteunen , en des avonds
een paar olyven eeten kan.
Toen liepen den Vreemdeling de traanen langs de
wangen, terwyl hy op zyn aangezicht zich ter aarde
wierp , en het 'noodlot fmeekte , dit arme volk uit
zyne ellende te verlosfen. Zyn gebed was het gebed
van veele duizenden. Het gantfche volk befte zyne
handen naar den hemel , en fchreide om uitkomst.
'Er was flegts een ftem daaronder, welke door de
wolken drong.
En zie , eensklaps verfcheen de Vryheid in haaren
ftr^alenden hemelglans, met ongebonden , in de lucht
dartelende , hairlokken ; haar los gewaad vloeide
door de lucht. De Overvloed volgde haare vlugge
zweevende fchreeden ; en alle ketenen der Slaverny
fprongen in ftukken voor den adem van haaren mond.
Het oude Vooroordeel zonk van zynen yzeren ftoel,
dien het voor onwrikbaar gehouden had. Tirannen
verbleekten. Trotschaarts verlooren met de uiterlyke
tee-