T£2r!geringe . SS

534- OVER. HET HUWLYK IN DEN STAAT DER
Warén natuurlyker wyze zeer eenvoudig. Dewyl men
toen de fchryfkunst nog niet verftoöd , nam de goede
tröflw en het geloof de plaats van het contract in , en
het geflooteu verdrag had niet veel om 't lyf, dewyl
de vrouw niets tot uitzet kreeg en de man flegts zeer
Weinig. Was hy een Jager: dan kreeg hyboogenpylen;
was hy een herder: dan kreeg hy eenig vee. Hierby
een hut , een dierenhuid en lompe aarde vaten .
dit was zyn gantfche rykdom. Sterkte, behendigheid
•en moed, waren het erfdeel hunner kinderen.
Daar hunne behoeften zo weinig waren, hadden zy
ook niet veel van noden om een talryke familie te onderhouden,
en men vond geen man , die niet getrouwd
en veele kindërs geteeld had. Afkeer van het hnwelyk
kende men niet, omdat men inden echt het gelukkigst
leefde, omdat het genot van het vermaak buiten het*
zelve niet mogelyk was, omdat het de heiligde pligt
was, den daat en het vaderland kindereu te geeven.
De man was het geëerbiedigde opperhoofd zyner
familie , en zyn gezag en magt, even zo billyk als
noodzakelyk, zonder grenszen. In het verdrag , dnt
man én vrouw aangingen , moest het eene deel de
overhand hebben, enhy, die deukt, dat onder twee
pérfoónën, die vcrecnïgd leeven, waar de een met de
andere op het naaiiwftc verbonden is, die eigenbelang
en hartstochten hebben , eene volkomens gelykheid
in aanzien en magt zyn kan , die, zeg ik, "kent het
rnenschlyke hart zeer weinig. Onvermydelyk zyn het
Vfrichil in denkwyze , tegenfpraak , misverftand
en huislyke oneenigheden , die nooit aan het dag.
Jicht komen, en tot welker bemiddeling men nooit
een derden roepen zal. Noodzake'yk moet dus een
V3n beiden de overhand hebben , en wiea komt dit
toe?