T£2r!geringe . SS

IN 'T HEILIG EESTIER. VAN 'T KWAAD. 831
Ding, welke op het zien van wreede ongelukken ont<
ftaat. En door deszelfs gaven, die zich daaruit verfpreiden,
worden de banden van 't menfchelyk hart
naauwer toegehaald.
Door dit gevoel wordt deugdsbetraehtinggemaklyker.
Door deze neiging, vol edel vuur, ontvonkt in den
mensch de fiere lust om anderen nuttig te zyn , en
zich den onvermogenden medemensch verdienstelyk te
betoonen.
Dit gevoel, zoo kiesch, zoo edel, zoo fnelbezeffend,
bewerkt den tederften vriendfchapsband. Door
dit heuchelyk gefchenk wordt de deugd de leidsvrouw
van dén mensch, en voert hem door het zinnelyk, genot
tot het eelfte goed.
Wat kon hy, die met zulke overheerlyke gaven ryk
bedeeld werd, wat kon hy meer begeeren ? wie ziet
niet dat een fchepper , zoo goedertieren als wys ,
hem tot geen ander oogmerk fchiep, dan om denzelven
gelukkig te maken ?
En deze onverzettelyke zucht, die hem onophoudelyk
tot het geluk trekt , is de zekerfte waarborg,
dat dit geluk, waarna hy ftreeft, hem niet onbereikbaar
zy. Is niet deze begeerte door het goedgunftig
opperwezen zelf verwekt ?
Zulke grote gaven werden hem nergens anders om
gefchonken, dan om aan de nooit volprezene beftemming
te bëandwoorden. Wie twyffelt dat een gewrocht
, zoo vol pracht en luister, niet beftemd zy
tot een grootwichtig doel?
LH 5 Dan,