T£2r!geringe . SS

DE R O E M Z U C H T . J?5
verfchriklyker is -— misvormt zelfs uw aange­
zicht (mni).
Zie ginds een' hoop dieven, die van den buit leeven
, de fchandvlek en tevens het bederf van dit eiland
! en zie — ontzettende vertooning! zie,
hoe, in het midden van die rooversbende , een hemelfche
fchoonheid haar blanke hand opheft, welke een'
kleinen tooverkoker rammelend fchudt , en , als een
luiden donder, op den disch uitftort! En gelyk weleer
de woedende Itormen , die den bodem der aarde
fchokten, onftuimig uit het hol van Eool losborden,
zo ftort ook uit dit kleine hol, een gemengde ftorm
van vrees , woede , ftuiptrekkingen , traanen , vloeken
en lasteringen. Echter , voor de menfehen laat
onze fchoone haar vloeken niet hooren: ó neen; hieraan
is ons fchepfel onfchuldjg; alleen de hemel is 'er
getuige van.
Zie haare oogen tintelen , haare kaaken gloeijen,
haare fpieren zwellen, gelyk, in haar hol, de Cumeefche
Sybil (BB). Met zulke tedere aandoeningen
brengt deeze Godin haare nachten door: zo ftemt zy
haar ziel tot de fireeleude geneugten van 't huwlyksbed;
(mm) Een uitmuntend vertoog van ADDISON , over dil
onderwerp , geplaatst in den Guardian No. 120. (in het
Nederd. II. Deel, 30 Ven.) gaf onzen Dichter verfcheide
trekken voor deeze ftoute fchets aan de hand.
(KS) Wegens deeze Sybille van Cuma , volgens het be­
richt van VIRGILIUS, (Aen. III. v. 443— 51.) maakten wy
gewag in een aanmerking op zekere plaats in de Nachtge­
dachten , alwaar onze Dichter haar in eene andere betrek,
king bybragt. II. Deel, bh 237.
MENGELW. I. DisU S»S