T£2r!geringe . SS

922 OVER DE NXTÜTOLVKE GESTELDHEID EN DE
noch aan trekken de roode ftammen van het vaste
land gelyken. Hun lichaamsgeftalte is wel fterk ,
maar anders niet wel gevormd. In hun gedrag fchynen
zy listig, woest en verraderlyk. De vrouwen
fchryft men fchoonheid , ingetogenheid en befcheidenhcid
toe. Hun opfchik is over 't geheel zeer eenvoudig,
eu die der vrouwen onderfcheidt zich door
derzelver bevalligheid. Maquilla , de Bevelhebber
van dit Eiland, zou, zo men zegt , de gewoonte
hebben van alle maanden een (laaf te nachten, om de
nodige gerechten tot een buitengemeen feest te krygen,
en onze fchryver zegt, dat hy dit openhartig
bekende, en zich daarenboven op dit afichuuwlyk
gebruik beroemde. De wyze, waarop hy daarby te
werk gaat, is de volgende: Hy verfamelt van zyne
talryke flaaven, ten dage van het feest, een menigte in
zyn huis. Zyne Onder-Bevelhebbers,die als gasten op
het feest genodigd zyn, houden zich met allerleie voorbereidings
plegtigheden bezig,die hen voorgefchreven
zyn. Deeze beftaan daarin, dat zy krygsliederen zingen
, rondom een vuur dansfen, en de vlammen van
hetzelve door bet infprengen van olie nog meer trachten
te vergrooten. Hierop bindt men Maquilla de
oogen, en deeze loopt rond om het droevige flagtoffer
te vatten. Zyne behendigheid in 't vangen, het
gefchreeuw en de poogingen der ongelukkigen om
hun droevig noodlot te ontgaan, maaken het tweede
tooneel van dit onmenfchelyk fchouwfpel uit. Het
gebeurt intusfchen zelden , dat deeze vangst lang
duurt, want 'er is 'er gemeenlyk terflond een gepakt
en dan volgt de dood hier ogenbliklyk op, het lichaam
wordt aan ftukken gefneden , en de bloedige deelen
nog rookend onder de gasten uitgedeeld, terwyl zy,
die den dood ontkomen zyn, door een uitgelaten gefchreeuw