Hele bladet - Fidelity

Lyra Dorian:
Do-re-mi
Lyra Dorian er den billegaste pickupen frå norsk-japanskamerikanske
Lyra. Han er mørkere i lyden og mindre
krevjande enn dei dyrare. Men han spelar som ein Lyra!
Lyra Dorian er så ny at han hittil berre er
omtala av Mikael Fremer i Stereophile. Og
det er dumt, for hadde eg brukt litt mindre
tid på tilspeling og litt meir tid på tastaturet
kunne Fidelity vore førstemann ute. (eg fekk
min Dorian før Mikael). Men heller grundig enn
kjapp?
At eg fekk han aller fyrst, skuldast at grunnleggjaren
av Lyra (Stig Inge Bjørge) er ein
kamerat. Det gjer meg inhabil. Dette
pliktar eg å gjere lesarane merksame
på. Dessutan likar redaktøren
dårleg at me testar produkt
som me sjølve har kjøpt!
For å kome problemstillinga i
møte har eg difor med meg min
vanlege medlyttar Dag Helleve,
forfattar og musikk-kjennar, som
for øvrig også var med å starte
opp Vossajazz.
Lyra Dorian er den aller nyaste
av samtlege Lyra. Han er resultatet
av nye tankar om geometri som vart
innført med Argo, som er nest billegast
(mellom Dorian og Helikon), og
som også vil verte ført vidare med Titan
i, som er modellen over Helikon. I`en står
for improved, og denne pickupen erstattar
alle tidlegare toppmodellar.
Dorian, vil truleg koste kring 6700,- i
Noreg gjennom Oslo Hi Fi Center, som er
norsk importør. (Argo vil koste kring 10 000,og
Helikon 20 000. Titan i vil koste kring 40
000.) Helikon er den desidert mest selde av Lyra
sine pickupar, og er den direkte etterfylgjaren til
Tsurugi og Clavis, som eventyret starta med. Til
ein mykje lågare pris enn Helikon må vel Dorian
vere mykje dårlegare? Ja – og nei. Det kjem an
på korleis du prioriterer. Faktum er at Dorian og
Argo er identiske med unntak av nålopphenget
(med stift), kor Dorian brukar eit billegare system
frå Namiki, medan Argo, Helikon og Titan
nyttar tilsvarande deler frå Ogura. Argo vart
introdusert for kring eit par år sidan.
"Play"
Sidan Dorian er nyare enn Helikon, må han også
vere betre, sjølv om han er billegare? Ja – og
nei. Det første vi merkar var at denne pickupen
var lett å gå til. Han er mørk heller enn lys, og
tilgjevande heller enn nådelaus. Denne vil
Gunnar Brekke like! (Gunnar heller til den oppfatning
at Helikon kan helle mot det lyse om
han ikkje vert kombinert med eigna arm og platespelar.
Samanlikna med Dorian, må me vel
faktisk gje han litt rett). Men det tyder ikkje at
90 4/2005
Dorian er slapp i fisken. Dorian er ein typisk
Lyra: Rein, rask, åpen og analytisk, men her med
eit meir avslappa overblikk. Samanlikna med
Helikon, har fokuset flytta seg litt nedover i frekvens.
For det er i mellomtonen denne pickupen
har det. Stykarar og blåseinstrument står fram
med ein kropp og tonalitet som gjer det til ein
fryd å lytte til klassisk musikk,
mange instrument får ein
varme og
klangkarakter som
faktisk kan vere å
føretrekkje framføre
Helikon. Diskanten legg
seg til mellomtonen som ein naturleg forlenging
av denne, utan å trekkje merksemd til seg (slik
Helikon av og til kan gjere). Diskanten verkar
også svært dynamisk, cymballane seier verkeleg
"kræsj", men her ligg kan hende også ein ørliten
resonnans, dette partiet er ikkje fullt så glatt
som på Argo og Helikon, men feilen er ikkje
større enn at det er umogeleg å seie kva som i
realiteten skjer. Det høyrest berre litt ekstra dramatisk
ut. Også bassen heng naturleg til
mellomtonen, utan å vere korkje overdriven eller
tørr. Han er ikkje fullt så fast, rein og dramatisk
som Helikon, men dette er truleg like mykje eit
resultat av Dorian sin noko mørkare og meir
avslappa klangkarakter. Skru opp diskanten, og
hjartet slår raskare. Då høyrest alt meir dramatisk
ut! Dette er eit triks som vert alt for mykje
nytta i høgttalarar for å imponere lyttarane i
Av Stig Arne Skilbrei
og Dag Helleve
butikken, men som du raskt vert trøytt av.
Er det ikkje noko område kor Helikon er
betre? Jau - og her kan me utelata nei. Dorian
og Argo vart konstruerte for å passe til rimelegare
utstyr enn Helikon, og kastar mindre energi
til armen. Desse pickupane er også lettare (kring
6,5 gram), og vil provosere rimelege armar med
slappe lager mindre enn Helikon. Helikon vil ha
ein arm med minimal slark, og kvitterer med ein
mellomtone og diskant som er ultrapresis. Dette
fokuset på diskanten opnar opp for eit rom som
er nesten skremmande. Du ser orkesteret like
mykje som du høyrer det. For ein purist med
topp anlegg er Helikon vanskeleg å koma
utanom. Men ein musikkelskar med
mindre å rutte med enn dagens
boligmeklarar vil ha like stort
utbytte av Dorian.
Svakheiter? På nokre plater
verkar mellomtonen som pickupen
sitt beste punkt, på
andre kan han verke litt
"lett", samanlikna med to
andre pickupar som er reine
meistrar i dette området (den
eine mm, den andre mc).
Fenomenet er truleg frekvensavhengig,
og vanskeleg å
høyre utan i direkte samanlikning.
Det kan tene til å
illustrere at heller ikkje denne
pickupen er perfekt, om
nokon trudde det. Ingen pickup
kan vera alt for alle, og
ein pickup er heller aldri
betre enn platespelaren,
armen og fonosteget han er
kopla til.
"Stop"
Det ser no ut som om SACD og DVD-A floppar,
og at det faktisk vert CD som vert målestokken,
for ei stund endå. Korleis vil Dorian låte samanlikna
med CD? Eller pickupar/platespelarar i det
heile? Det er ei sak eg jobbar kontinuerleg med
for tida, sjølv om eg skreiv litt om det i førre
Fidelity. Så det skal vi nok koma attende til. I
mellomtida: Stell pent med platespelaren din.
Og du vil ikkje gå veldig mykje feil i skogen om
du utrustar han med Lyra Dorian, kanhende den
beste allround-pickupen frå Lyra hittil.
Pris. Ca kr.6.700
Importør: Oslo Hi-Fi Center