You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
turdum, kaşmaga mecbur boldım taa<br />
boyaklarga, bır gemımen. Şolay keldım<br />
Kostenci şeerine. Ondan son, tatar akayın<br />
bırısı, Azaplar coluna saldı, kunduz saklanıp,<br />
keşe cürdım, cayau, bır şiyde aşamadan,<br />
ama şımdı, şukur, nenem ın duvaları kabul<br />
bolgan, men sızge sau yetıştım!<br />
Onı konuşturup yormamak uşun, acı<br />
başladı lâfka, eş aşıkmadan:<br />
- Fotisala nı bılemız, onda üylengen<br />
bır alam ız bar, Gulzade, taa başkalarıda<br />
bardır ya, şımdı akılga kelm iyler. Bızım<br />
Dobruca ga yerleşkenım ız taa 40-50 cıldır,<br />
ondakı akrabalarman katnaymız, bayramnı,<br />
toynı, ep barabar etmek uşun. Kartbabam<br />
Abduraman asıl Cankoy ge bır yakın<br />
yerdendır, Hasal degen cer; onın babasın<br />
atıda Asan eken, tarlaların alganda<br />
kaşmaganlar zavallar, Sibirge toplamaga<br />
başlaganda okuganlarnı, zengınlernı,<br />
cıgıtlernı, terk etıp mal - mulk şıkkanlar<br />
gurbetlıkke!<br />
- Ayt Pakize ge bır kaymaklı kave<br />
ketırsın bızge, dep bakırdı şo arada Şeripe ge<br />
karap.<br />
Bırden kop aşamaga sakıngan insan,<br />
az bır şeyler alıp, kavenı bekledı, bır<br />
cütumun merakman cütkanson, anlatmaga<br />
başladı, karap epısıne, süyunup bar<br />
bolganlarına katında:<br />
- Eş bır şare kalmadı, Kırım nın dort -<br />
bır yagı kâfır uruslarman toldı; bızım<br />
koygede tuştu zulum ! Tarla, altın, tükan,<br />
ayvan, epısın algan edıler, yeter endı, dep<br />
nefes alganda, cam ını kordıler, koyımızın<br />
ortasındakı yuksek m ınarelı balaban,<br />
hanlıgın ”cür” degen zamanında yasalgan<br />
cam ını kordıler! Ne vakıt tuyuldı milletın<br />
arasında o yerge kırşıma aşılacagı, men<br />
dayanalmadım, barıp ondakı urus ışçılerın<br />
kotekledım !<br />
- Ula, balam! Ne cesaret sende!<br />
Pelvanmısın yoksa? dep, soradı kuvanıp acı<br />
Fazıl.<br />
- Mende pelvanlıkta bar, ama, o<br />
dakkada tuşunalmadım sonında ne bolacagın<br />
bo meselenın... vurdum, camın azbarından<br />
tışka attım , kalau ustı şaptırdım belanı! O<br />
keşe ama, üyde catmaga korktım , tau ışıne<br />
saklandım . Taa karanlıklar koterılmiy edı,<br />
babam keldı, onıda şıjgıruvından tanıdım .<br />
Kolıma bır bokşanı berdı, şapkeme tiyredı ekı<br />
altın, nenemın çiyizlerınden, cılaganday<br />
sesmen, ayttı:<br />
- Balam, senı yaşatmazlar, kaşıp<br />
kurtulmaktan kalganı yalan! Tavın ışınden<br />
keşe cür, kunbatarda Odesa, ondan gem ıler<br />
keteler Turkiye ge ya da Romaniye ge. Eger<br />
<st<strong>ro</strong>ng>Emel</st<strong>ro</strong>ng><br />
Sayı/Nr. 31, Temmuz/Iulie 2011<br />
11<br />
Turkiye ge şıksan, Polatlıda acı tuganlarımız<br />
bar, Şerıb men Ismaiyl; eger Dobruca ga<br />
yetışsen, Azaplar koyınde tuganım ız bar,<br />
Fazıl acı onın atı. Unutma! Men şolaytıp attım<br />
ozımnı sızın yagınızga, bır turlu, inanacagım<br />
kelmiy kurtulganıma, yetışkenıme, ne, ne<br />
diyım?<br />
-Îş sen kavennı, cat bıraz, yukla, sen<br />
menım Kırım dakı akrabamsın, musapırımsın!<br />
Kanımsın! Dedı acı, telâşlanıp, sankem alay<br />
Kırım kelgen oga, mısafırlıkke! Sonra kapıga<br />
dogrı ketıp, Şeripe, dep bakırdı, tordekı üyde<br />
cataklık azırlensın, şalt!<br />
Tayanıp kapıga, Şeripe soradı:<br />
- Nenen, baban, atı ne? Kaysı yaktan<br />
akrabalıgımız?<br />
Acı kızayım ettı, ”bo pıtmez apakay<br />
sozı” dep, ama musapır, cüvırıp kolın aldı,<br />
sonra ayttı:<br />
- Nenem ın atı Om ırzade, babam ın atı<br />
Mustapa, sızmen babam yagından tugan<br />
bolam ız. Ozım atımda Rustem . Sau bolınız,<br />
sıpranız iygılıkke şıksın!<br />
Acı namazga başlaganı uşun, Rustem<br />
men Şeripe duanı kolların koterıp pıtırdıler,<br />
sıpranın bollıgın dayma ıstep Cenabu Hak<br />
tan, anaubır odaga tartılıp, Şeripe de<br />
namazına.<br />
Mısapırnı aketıp kelgenson, acı<br />
şunday etıp solendı apakayına:<br />
- Koy ışınde kop lâf bolır, bır<br />
akrabam ız keldı dep aytarsın, anyagına men<br />
ozım solenırmen.<br />
Zavallı kırımtatarı, kaş asırdan berı<br />
şege, bır sonın koralmaymız... Okugan tarih<br />
derslerde, kitaplarda, denedım ki Kırım în<br />
barlıgından başlap, bızım kunlerım ızgeşık,<br />
cenk pıtmegen o yeşıllık kaplagan cerler<br />
uşun... Kelgenler dort - bır yaktan,<br />
cürtım ıznı, koyım ıznı, şeerım ıznı bızmaga!<br />
Cenovezlerden evvel bızım atalar cürt<br />
kurganlar onda, emde o ulke uşun, o il uşun,<br />
kanların tokkenler, o kutsal topraklar uşun<br />
kurban ketkenler, surumen kelgen soylarman<br />
vuruşup vatanları uşun vuruşup: kunlar,<br />
azarlar, khazarlar, gotlar, bizanslılar,<br />
kumanlar, peçenekler, mogullar, uruslar... ta<br />
kaysıları?<br />
Kım aytar maga, kaysı m illet,<br />
dayanıp, ayakta kalıp, barlıgı uşun olgeşık<br />
kureşır? Tuşuncelerınden tışardan kelgen<br />
sesler ayırdı acını.<br />
Oca effendı kapıdan kırdı. Onın<br />
katında, ayakta, bolgan Şeripe, ”kave<br />
pışıriyık” dep kettı.<br />
- Sellamu Aleykum , Pazıl - acı,<br />
arusınmı? Şolge kalay ketmedın? dep,<br />
konuşa- turup, oca cımşak sette oturdı.
Change language