Emel nr.31, anul 81 - Tatar.ro

“Vay, milletım, Qırım dertım, evlatlarım
kım qarar?
Koyım, cürtım, qurban tatar, caraların
kım sarar?
Tuşunırken dert ışınde, qattı cerde, tıtıs
yerde,
Duburdedı temır qapı, tepme urıp, sert
emırde,
Asker onı tursatqanda qoltığından
süyreklep,
Akettıler sorğı yerıne, akettıler ziyetlep!
Qarşısında Necıp kordı sert bır surat,
duışman qolı,
Terlı şaşın manlayından sılıp qanman
nefes aldı...
Cüregınden Alla’ğım dep, quvet ıstep
calbardı,
Sır bermesın duşmanlarğa, sonra “Ellam”
oqıdı... ”
( ekı tılde yazılğan “Necıp Hacı Fazıl”
kitabı, 2009, s. 232)
Bu sene, 2011 de, Babasıman bırlıkte ulı
Bora effendı aytıldı ve anıldı: çünkü o
ebediyetke qavuştı yuliynın 16 - sında 2010
yılın! Mektepte çalışqan muallimler, müdüre
hanım ve talebeler, bır sözde dedıler: “Bora
Fazıl-Ülküsal ef. mektebımızge yaqınlıq tuydırdı,
er çalışmamızda qatımızda tabılıp! Bız oğa
teşekkürlerımıznı, sızmen bırlıkte, ebediyge
bıldıremız! ”
Bu sebeplerden mektep şenlıgı oğa dair
Güner Akmolla nın yazğan şiirımen başladı:
QALBIMDEN
Üyünnı temız tut, müsafır kelır,
Qalbınnı temız tut, ölüm de kelır!
Degenler atalar er şeynı anlap,
Bora nı geşırdık ölımge cılap!
Babası, O, meşhur şeyittır, Necıp!
Dedesı acıdır, Azaplar Fazıl!
Dayısı Ülküsal, adını taşır,
<strong>Emel</strong>
Sayı/Nr. 31, Temmuz/Iulie 2011
20
implementat în acest sat tătar, doamna G.
Akmolla, una dintre nepoatele familiei, a amintit
personalităŃi precum primul –ministru Geafer
Seydamet, ministrul dr. neurolog A met
Ozenbaşlâ, ş. a. încheind cu personalitatea lui
Negip Hagi Fazâl şi destinul tragic al acestui
mare patriot tătar:
„Popor al meu, e vai de tine, Vai,
Crimeea, vai, copii,
Sat natal, popor de jertfă, ce destine vor
veni?
Gânduri negre, izvorâte din pereŃii reci şi
grei,
Brusc se rup când lanŃul uşii zornăie sub
paşii răi.
Îl pocneşte torŃionarul şi îl târâie pe
scări,
Spre anchete ucigaşe, spre torturi din
alte Ńări.
Chipul de călău îl vede, e duşm<strong>anul</strong>
secular,
Mâna sângerândă şterge sângele lui de
tătar.
„Doamne, dă-mi putere mie să rezist cu
demnitate,
Să nu-i spun pe bieŃii oameni de prin
sate-ndepărtate...
(Fragment din vol. bilingv”Negip Hagi
Fazîl”an 2009, pag. 237)
Anul acesta spectacolul s-a bucurat de
prezenŃa studenŃilor din <strong>anul</strong> al III-lea al SecŃiei
deArtă a universităŃii „Ovidius”din ConstanŃa,
care au interpretat în încheiere comedia „Piatra
din casă” a lui V. Alecsandri. Omagierea fiului
Bora, personalitate situată prin merite proprii la
nivelul tatălui, s-a afirmat prin versurilescrise de
doamna G. Akmolla:
DIN INIMĂ
„Casa curată s-o Ńii, musafirul îŃi vine-
Şi moartea pândeşte, ai inima pură!
Proverbul vechimii pe-nŃelepŃi cinsteşte,
Murind, trece Bora în Nemurire!
Eroul cel Mare, Negip este Tata!
Bunicul lui este hagiul Fazîl!
SoŃia şi fiii, Ulkusal e unchiul!