antihomofobikitabi3

74
ANTİ-HOMOFOBİ KİTABI / 3
öldürülmesine ‘izin veren’ başlıca faktör bu saldırganlık
karşısında suskun kalmanın ‘normalliğidir’.
Bu yüzden ‘nasıl bu kadar kolay’ sorusunun
cevabı tam olarak, saldırgan normalliğe
eylemsizliğimizle ortak olmamızda, iktidar mekanizmalarının
taşıyıcılığını sessizce üstlenmemizde
yatmaktadır.
Trans bireyler normatif, hukuki ve tıbbi söylemlerle,
yani bedenleri üzerinde kesişen disiplin
mekanizmaları ile toplumun ‘anomalisi’
haline getirilmişlerdir. Ama yine de bir insanın
öldürülmesinin nasıl bu kadar sıradan ve kolay
olduğunu, nasıl bu kadar normalleştirildiğini
açıklamakta bunun yeterli olmadığını düşünüyorum.
Çünkü disiplin mekanizmaları muhatabını
katletmez, “hastalığını tedavi etmeye”,
“hastanın sağlıklı kişilerle kontak kurmasını
engellemeye” çalışır.(12) Biyo-iktidar ise tedavi
etmeye çalışmaz, ‘cinsel ahlaksızlığın’ vücut bulduğu
nüfusu toplumun yozlaşmasının sebebi
olarak görür.(13) Bu bakış açısı da ‘norm-al’den
(bu durumda heteroseksüellikten) sapanların
nüfusun geri kalanını tehdit ettikleri noktada
ölmelerine izin verir. Bu yüzden Batu, Cindy,
Ebru ve daha onlarcası işte bu kadar kolay, göz
göre göre katledilir. Çünkü onların ölmelerine
izin vermek aslında faillerin de öldürmelerine
izin vermekten başka bir şey değildir. İnfazı gerçekleştiren
ne politik otoritedir ne de normal
ilan edilen nüfusun tamamı. Normalin içinden
diğerlerinden daha saldırgan olan, normalin
bekçisi olan, ya da sadece ‘sapkını’ katletmenin
ne kadar kolay olduğunun farkında olan bir kişi
işlemiştir cinayeti. Ötekiler de ‘bir tanesi daha
su yolunda kırıldı’ diye düşünüp ortak olmuşlardır
cinayete. Her fırsatta göreve çağrılan ‘yetkililer’
ise konuyla ilgili soruşturma başlatmış
ama nefret cinayetlerinin önünü kesmek için
yapısal bir düzenlemeye gitmemişlerdir. Mesela
anayasadaki ‘vs.’ ibaresine cinsel yönelimi
eklemeyi Türkiye’nin demokratikleşmesinin bir
gerekliliği olarak görmemişlerdir. Dolayısıyla
LGBTT bireylerin öldürülmesinin şaşırtıcı bir şekilde
kolay olmasına izin vermişlerdir.
Sonuç yerine
Özetle, tartışmaya açmaya çalıştığım en önemli
nokta iktidar ilişkileri tarafından ‘normal’ olarak
kurgulanan ve ‘sağlıklı’, ‘aklı başında’, ‘vicdan sahibi’
olduğu kabul edilen kategorinin ciddi bir
yapı sökümüne uğratılması gerektiğidir. Şimdiye
kadar LGBTT’leri konu alan pek çok tartışmanın,
normun dışında kalan bireyleri toplumun
anomalisi olarak gördüğüne, bu ‘anomalinin’
doğasını, neden ve nasıl ortaya çıktığını, içinde
neler barındırdığını ve en önemlisi bu sorunun
nasıl ortadan kaldırılacağını çözmeye çalıştığına
şahit olduk. Bu tartışmaların çoğunun kaçırdığı
ortak nokta ise normalliğin dinamikleriydi.
Bu yüzden okuduğunuz yazının asıl amacı normali,
erkekliği, heteroseksist heteroseksüelliği
mercek altına almaktır. Çünkü normal korunmaya
muhtaç, mağdur bir kategori değildir.
Tam tersine pek çok düzlemde saldırgan ve
katil bir kategori olarak karşımıza çıkabilir. Bu
saldırgan kimliğe nasıl büründüğünü anlayabilmek
için ise normal ve anormal kategorilerinin
yaratılmasında ve hiyerarşik bir şekilde
ilişkilenmesinde önemli bir rol oynayan yönetim
mekanizmalarına daha yakından bakmak
gerekir. Zira ‘normal’, sırtını eşcinselliği bazen
hasta ilan eden, bazen LGBTT’lerin uğradıkları
saldırılara göz yuman ve LGBTT bireylerin yaşadığı
sorunlar karşısında neredeyse her zaman
eylemsiz kalan yönetim stratejilerine dayamanın
güvencesiyle hareket etmektedir.
Sumru Atuk, Boğaziçi Üniversitesi
Bu yazıya teorik ve pratik katkılarını sunan
Mehmet Kentel’e, Mesut Kaya’ya ve SCS’e teşekkür
ederim.