2007 yılı il çevre durum raporu - çevresel etki değerlendirme ...

Böylece,bu öncü muharebelerinden sonra,Bizans bilimcilerinin çoğunluğunun 27 Temmuz
1301 tarihinde anlaştıkları Bafeus Muhaberesi meydana geldi.
Osmanlı geleneği, muhabere meydanını kıyıdaki Yalak Ovası, o dönemle r(Halizones
Toprakları) ya da (Yalak Ovası) olarak anılıyordu. Kaynaklar, Bafeus muharebesi adı verilen
çarpışmanın İzmit Körfezi’nin güney kıyılarındaki kıyı ovasıyla, İznik’ten gelen kara yolunun
kıyı ovasıyla birleştiği bir noktada gerçekleştiğinde birleşirler.
Dönemi yaşayan tarihçi Pahimeras’a göre: Bizanslılar, Alan paralı askerleri ve yerel
milislerden oluşan 2000 kişi kadardı. Başlarında, öncü muharebesinde de bulunan Heteriarkos
(Muhafız Komutanı) Mouzalon bulunuyordu. Ancak, Bizanslılar arasında birlik
sağlanamamıştı. Emir Nogay’ın yönetimi altında yaşadıkları Karadeniz’in kuzey kesiminden
gelen Türk-Moğol bozkır taktikleriyle eğitilmiş Alan paralı askerleri ile Bizans askerleri
uyuşamıyor ve işbirliği yapmakta gönülsüz davranıyorlardı.
Yine Pahimeras’a göre, Osmanlılar müttefiklerinden aldığı destekle, Bizanslılar’dan sayıca
fazlaydı.Osmanlı birliklerinde atlı asker yanında yaya asker de vardı.
Yalakdere Vadisi boyunca ilerleyerek Yalak Ovası’na inen Osmanlılar ile, Hersek
bölgesinde kıyıya çıkan Bizanslılar arasındaki çarpışma, 27 Temmuz 1301 günü meydana
geldi. Alan paralı askerleri bir süre inatla direnmelerine rağmen, yaya Bizans askerleri erken
pes edince, üstün Türk muharebe gücüne boyun eğmek zorunda kaldılar. Bizanslılar, önce
İzmit istikametinde, oradan da gemilerle İstanbul’a kaçtılar.
Bizans bilimcilerinin çoğunluğunun 27 Temmuz 1301 tarihinde anlaştıkları Bafeus
muharebesi’nde elde edilen zafer, Osmanlıların sonraki birkaç on yıl içinde Bizans ya da
Balkan devletlerine karşı alacağı kesintisiz başarıların işaretini vermişti.
Prof. Dr. Halil İnalcık bunu, ”Taktiklerindeki üstünlüklerin yanı sıra, Osmanlı
hükümdarlarının Anadolu’dan topladıkları sayısız Gazi ya da profesyonel Türkmen gazinin
sadece ganimet beklentisiyle Osmanlı sancağı altında savaşmaya koşarken,Bizans ve balkan
hükümdarlarının hazinelerini boşaltacak kadar büyük bir miktar ödeyerek, (Türkopoller de
dahil olmak üzere)paralı asker bulmak zorunda kalmalarıydı.”diye açıklar.
Sonuç olarak Osman Gazi,İznik kuşatması ve Bizans İmparatoru’nun yardım ordusuna
karşı kazandığı zaferle, sınır boylarında yaşayan Türkmenler ve liderleri arasında benzersiz
bir şöhret ve karizma elde etti; Bu zafer önderlik ve egemenlik açısından ona ve evlatlarına
kalıcı bir meşrulaştırma zemini hazırladı.
Osman Gazi’den sonra Osmanlı Beyliği’nin başına geçen Orhan Bey,İznik’in fethinin
ardından(1329-1331), Yalak Ova kıyısına yayılma planlarını uygulamaya başladı.Bölgedeki
Yalakova Kalesi ile Çoban Kale(Koyun Hisarı),İzmit teslim olana kadar (1337) direnmeyi
sürdürdüler.
Omsalı geleneğine göre, 1337’ye gelindiğinde Yalakova Kalesi vHisarı), Bizans
prensinin (has)’ını oluşturuyordu. Yalak Ova’daki kale, Ylknya( ya da Balknya)’ya
aitti.Koyun Hisarı da,Ylknya’nın erkek kardeşi Kaloyan’ın komutasındaydı.
Osmanlı atlıları, Yalova yöresine 1301,1307,1326 ve 1327 gibi yıllarda akınlar
yapmalarına rağmen, yöre, kesin olarak Osmanlı hakimiyetine 1337’de bu iki kalenin
düşmesinden sonra girdi.
Emir Ali,Yalakova Kalesi ve Çobankale’nin düşmesinden sonra,Yalova yöresini ele
geçirdi.
24