13.05.2013 Views

TOPOLOGIA I Pomocnik studenta Zintegrowane notatki do wykładu ...

TOPOLOGIA I Pomocnik studenta Zintegrowane notatki do wykładu ...

TOPOLOGIA I Pomocnik studenta Zintegrowane notatki do wykładu ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

32 ROZDZIAŁ 5. SPÓJNOŚĆ I ŁUKOWA SPÓJNOŚĆ<br />

Bardzo ważna własność przypisania przestrzeni X zbioru π ′ 0 (X) polega na tym, że<br />

przekształceniom ciągłym między przestrzeniami mozna w ”naturalny” sposób przypisać<br />

odwzorowania zbiorów. Dokładniej:<br />

Stwierdzenie 5.1.7. Dowolne odwzorowanie ciągłe (X, TX) f −→ (Y, TY ) definiuje odwzorowanie<br />

zbiorów:<br />

f# : π ′ 0(X) → π ′ 0(Y ), f#(C) := skła<strong>do</strong>wa zawierająca f(C)<br />

przy czym (IdX)# = Id oraz jeśli (X, TX) f −→ (Y, TY ) g −→ (Z.TZ) to zachodzi równość<br />

(g ◦ f)# = g# ◦ f#.<br />

Dowód. Odwzorowanie f#(C) := skła<strong>do</strong>wa zawierająca f(C) jest <strong>do</strong>brze zdefiniowane, bowiem<br />

f(C) jest zbiorem spójnym, a więc istnieje <strong>do</strong>kładnie jedna skła<strong>do</strong>wa przestrzeni X,<br />

która go zawiera.<br />

Sprawdzimy, że (g ◦ f)# = g# ◦ f#. Z definicji<br />

(g ◦ f)#(C) = g(skła<strong>do</strong>wa zawierająca f(C)),<br />

a więc jest maksymalnym zbiorem spójnym E1 ⊃ g(D) ⊃ g(f(C)), gdzie D ⊃ f(C) jest<br />

skła<strong>do</strong>wą przestrzeni (Y, TY ). Z drugiej strony<br />

(gf)#(C) = {skła<strong>do</strong>wa zawierająca g(f(C))} := E2,<br />

przy czym E1 ∩ E2 ⊃ g(f(C)) Suma zbiorów spójnych E1 ∪ E2 jest więc zbiorem spójnym,<br />

a z maksymalności E1 i E2 wynika, że E1 = E2.<br />

Wniosek 5.1.4. Jeśli (X, TX) f −→ (Y, TY ) jest homeomorfizmem, to π ′ f#<br />

0 (X) −→ π ′ 0 (Y ) jest<br />

bijekcją .<br />

Dowód. Niech (Y, TY ) g −→ (X, TX) będzie odwzorowaniem odwrotnym, czyli g ◦ f = IdX<br />

oraz f ◦ g = IdY . Z Stw. 5.1.7 otrzymujemy, że g# ◦ f# = (g ◦ f)# = IdX oraz f# ◦ g# =<br />

(f ◦ g)# = IdY , a więc f# i g# są bijekcjami.<br />

Wniosek 5.1.5. Jeśli (X, TX) h −→ (Y, TY ) jest homeomorfizmem, to dla <strong>do</strong>wolnego podzbioru<br />

A ⊂ X, obcięcie h: X \A → Y \h(A) też jest homeomorfizmem, a więc definiuje bijekcję<br />

zbiorów π ′ h#<br />

0 (X \ A) −−→ π ′ 0 (Y \ h(A)). <br />

Uwaga 5.1.3. Skorzystaliśmy z tego argumentu w szczególnym przypadku w <strong>do</strong>wodzie Tw.<br />

5.1.1, wykazując że różne przedziały standar<strong>do</strong>we na prostej nie są homeomorficzne.<br />

5.2 Łukowa spójność<br />

Często łatwiejsze niż bezpośrednie wykazanie spójności jest sprawdzenie silniejszej, lecz<br />

bardziej geometrycznej własności przestrzeni, zwanej łukową spójnością.<br />

Definicja 5.2.1. Przestrzeń topologiczna (X, T ) jest łukowo spójna jeśli dla <strong>do</strong>wolnych<br />

punktów x0, x1 ∈ X istnieje odwzorowanie ciągłe (zwane drogą) ω : [0, 1] → X: ω(0) =<br />

x0, ω(1) = x1.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!