Antologjia 2010 - “Ditët e Naimit” DITËT E NAIMIT

24 DITËT E NAIMIT 2010
Lavirhanet e tregut të valleve
Për gjakun tim të pakët
Nuk ngrenë dot rrjeta as lak.
Pse më torturon, zoti im, me sjellje të kësaj bote ?
Njerëzit këtu janë me nga një bodrum të zi
Me nga një hambar terri mbi shpine dhe tru.
Kur bien nga shpellat në bodrumin e vetes
Për ta s’ka nënë, mik të dashur,
Janë më të fortë se një gur,
Me të thatë se një dru.
Në atë bodrum ata shkyhen egër mes veti.
Ti po vë për të ligje dhe kode, imzot
Ata duan dhëmbët e qenit, shkopin e lakun e xhelatit
Imzot Hamurab, ata s’i ndreq që nuk i ndreq dot.
T’i hartova ligjet, merri kodet e tua,
Për mua zoti im me ligjin e tij të pamort.
Imzot Hamurab, më i madh se qytetet e muret
Te shpella ku kthehem, le të mbulohem me pluhur.
Në hipodromet, stadiumet, lavirhanet e tua
Nga bodrumet e zinj të njerëzve
U derdhtë më pak gjak e lot i purpurt.
NË KAÇUBËN E BRENGËS
Bëj udha pa truall nën këmbë
Udhë ajri me humbime nga brenda
Një korridor pa mure e dyer
Ngjitur këmbët në baltë ardhur nga hëna.
Thur gjyshen në leckat e mbrëmjes
Në thilenë e mbrëmjes thur brengë.
Me gjak kafshimesh
Në degë dimri skuq kokrra të reja në shegë.
Ende jam i fortë.
Një shelg i butë
Thinjash moshe vë mbi natën si hënë
Nga bregu i korrur marr milingona kokrrash
Në kaçubën e brengës ushqej gushëkuq e mëllenjë.
Në pikamë mëllënje si kokrra shege në shi
Ndërtoj një thurimë gjumi.