Show publication content!

18 PISMO PG
O tego typu „Dość już tych kłamstw”. Takie bardzo gwałtowne
wypowiedzi. Ale nie było jakiejś konkretnej propozycji typu
organizacyjnego, że tu i tu przyjdźcie o tej godzinie, czy do nas
do stoczni czekamy – nie było. Tylko były to ogólne nie organizacyjne
wezwania. No i po pewnym czasie dojechał radiowóz
(nysa). Również ta rozmowa w hallu tej kobiety nieudana. Ale
nie dlatego, że studenci niechętnie się odnosili do niej, po prostu
niezręcznie zaczęła rozmawiać – też można zrozumieć było później,
że zdenerwowanie, nowe środowisko, ale niezręczne było
w stosunku do studentów. To nie był apel ale bardziej zaklinanie
żeby studenci poszli. Ale to są malutkie epizody.
14 grudnia 1981 r. Fot. H. Majewski
pracowników stoczni – ale nie było takiego porozumienia – to
co innego.
Mówił Pan docent o incydencie z Panem Rektorem. Czy mógłby
Pan to dokładniej opisać?
– Może – o ile pamiętam, jak podjechała nysa – podszedł Rektor.
Zapytał prawdopodobnie dokładnie nie pamiętam słów –
po co tu panowie przyjechaliście. Wtedy młody człowiek, który
wysiadł z nysy odepchnął gwałtownie Rektora. Osoby, które
stały dalej mogły nawet uznać to że uderzył – ale to nie miało
miejsca. To wyglądało nieprzyjemnie i to zraziło studentów.
Bo jednak ten autorytet Magnificencji jest duży. Wyszedł jako
gospodarz. Powinna być podjęta rozmowa z Rektorem – nie ta
forma. Można zrozumieć, bo wtedy już się działo wiele w zakładach
pracy. Tu nic – zdenerwowanie. Ale ten moment był bardzo
niezręczny. I był taki reflektujący studentów.
A czy ktoś poza Rektorem rozmawiał z robotnikami, którzy
przyjechali?
– Nie. Z radiowozu przez megafon były wezwania.
Czy mógłby Pan docent powtórzyć jakiej treści te wezwania
były? Czy pamięta Pan?
– Jakieś dosłownie... Ja chyba mam gdzieś notatki z tamtego
okresu.”Chodźcie z nami”, „Prasa kłamie”, „Oszukują Was”.
Chciałem się zapytać, czy we wtorek i środę odbywały się zajęcia
formalnie?
– Odbywały się.
Jaka była reakcja na strzały w Gdańsku?
– Tylko zaniepokojenie jakieś, dyskusje, w grupach na korytarzu
stali studenci. Od tego się zaczynały zajęcia. Ale jednak się odbywały
zajęcia. Nienormalnie pewnie – dyskutowano. Ale funkcjonował
ten normalny bieg – przerwa, godziny dydaktyczne. To
funkcjonowało wszystko.
Czy były zorganizowane jakieś służby porządkowe dla zabezpieczenia
spokoju na uczelni przez władze uczelni czy z zewnątrz?
– Trudno mi powiedzieć. Wiem, że Rektorat funkcjonował, stale
tam ktoś był przez całą dobę. Komitet Uczelniany też był czynny
przez całą dobę. Jakieś inne służby, nie widziałem.
Czy mógłby Pan bliżej opisać, jak wyglądała ta Pani, która rozmawiała
ze studentami?
– Nie mogę.
Czy była wysoka, czy niska?
– Raczej średniego wzrostu.
A z radiowozu przemawiał mężczyzna czy kobieta?
– Mężczyzna
Czy mógłby Pan docent powiedzieć ewentualnie, skąd mógł się
znaleźć radiowóz, który tutaj przyjechał ze stoczniowcami?
Gdynia, Grudzień 1970 r.
Archiwum H. Majewskiego
Nr 10/2010