01.04.2014 Views

Show publication content!

Show publication content!

Show publication content!

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

36 PISMO PG<br />

Od rewitalizacji do biomechaniki<br />

Nie ma takiego złego<br />

Co by na dobre nie wyszło<br />

(przysłowie)<br />

Przez ostatnie lata wiodącym tematem<br />

działalności naukowo-badawczej,<br />

mojej i nie tylko, była rewitalizacja budowli,<br />

głównie zabytkowych. Prace te<br />

były wspierane przez Unię Europejską<br />

i Komitet Badań Naukowych w ramach<br />

utworzonego w roku 2003 Centrum<br />

Doskonałości CURE (Centre for Urban<br />

Constructions and REhabilitation), którego<br />

misją było promowanie edukacji<br />

i badań w dziedzinie budowy i rewitalizacji<br />

budowli miejskich ze szczególnym<br />

uwzględnieniem transferu technologii w<br />

celu rewitalizacji budowli historycznych.<br />

W realizacji programu działania Centrum<br />

współpracowaliśmy z wieloma ośrodkami<br />

akademickimi polskimi i zagranicznymi,<br />

prowadząc prace w zakresie badań<br />

doświadczalnych zachowania się i identyfikacji<br />

modeli matematycznych budowli<br />

zabytkowych jak: dzwonnica przykatedralna<br />

i Kościół św. Anny w Wilnie<br />

oraz wieża twierdzy Wisłoujście, Brama<br />

Nizinna i Wyżynna w Gdańsku. W roku<br />

2006 zakończyła się realizacja otrzymanego<br />

grantu i zachęcani przez Unię<br />

Europejską planowaliśmy kontynuację<br />

starań o następną pomoc finansową tym<br />

razem w ramach Funduszy Norweskich.<br />

Niestety przygotowany wniosek o grant<br />

Fot. 1. Przepukliny brzuszne<br />

MY W NAUCE<br />

nie został podpisany przez ówczesnego<br />

Dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej<br />

i Środowiska dr hab. inż. K. Wilde, a także<br />

dalsza nasza działalność w tym zakresie<br />

została zablokowana.<br />

W tej sytuacji zdecydowaliśmy na<br />

radykalną zmianę pracy naukowej, podejmując<br />

współpracę z dr Maciejem<br />

Śmietańskim, wybitnym specjalistą<br />

w dziedzinie przepuklin brzusznych.<br />

Pewną zachętą do tego było stwierdzenie,<br />

że praktyka zabiegów chirurgicznych<br />

w tego typu schorzeniach opiera<br />

się na dotychczasowych doświadczeniach<br />

wynikających z przeprowadzanych<br />

operacji, a bodajże pierwszy prosty<br />

model mechaniczny opisany w literaturze<br />

został zaproponowany przez zespół<br />

z dr M. Śmietańskim.<br />

Fot. Archiwum autora<br />

Przepukliny brzuszne objawiają się<br />

przerwaniem powięzi (błony) oddzielającej<br />

narządy wewnętrzne brzucha od powłoki<br />

skórnej (Fot. 1.) i spowodowane są<br />

najczęściej nadmiernymi przeciążeniami<br />

na skutek dźwigania dużych ciężarów czy<br />

gwałtownych ruchów tułowia. Pozostawianie<br />

takiego stanu powoduje nie tylko<br />

dyskomfort pacjenta, ale także grozi niedrożnością<br />

jelit i dalszym zwiększaniem<br />

otworu przepuklinowego. Tylko zabieg<br />

chirurgiczny może zapobiec tym skutkom.<br />

Obecnie operacje takie przeprowadza<br />

się na „otwartym brzuchu” poprzez<br />

rozcięcie powłoki brzuszne, aby odsłonić<br />

pole operacyjne lub nowoczesną metodą<br />

laparoskopową. W tej metodzie wykonuje<br />

się jedynie trzy niewielkie otwory<br />

w powłoce brzusznej do wprowadzenia<br />

kamery z oświetleniem pola operacji,<br />

stosowanych narzędzi chirurgicznych<br />

oraz ewentualnych implantów do pokrycia<br />

otworu przepuklinowego w powięzi.<br />

Aby zapewnić możliwość operacji wypełnia<br />

się gazem przestrzeń pod powięzią.<br />

Całe pole operacyjne obserwuje się na<br />

ekranie monitora. Jeżeli otwór przepuklinowy<br />

jest mały, to po naciągnięciu po-<br />

Zszywacz<br />

Implant<br />

Łącznik<br />

Powięź<br />

Fot. 2. Implant wszczepiany do powięzi za pomocą<br />

łączników Fot. Archiwum autora<br />

więzi po prostu zaszywa się go. Jeżeli natomiast<br />

otwór ma średnicę ponad 5 cm,<br />

to stosuje się siatki z tworzyw sztucznych<br />

(implanty), które za pomocą specjalnych<br />

łączników (takerów) lub szwów przymocowuje<br />

się do powięzi (Fot. 2.).<br />

Utworzone konsorcjum Politechniki<br />

Gdańskiej z Uniwersytetem Medycznym<br />

realizuje projekt „Optymalizacja leczenia<br />

przepuklin brzusznych za pomocą<br />

implantów syntetycznych” HAL 2010<br />

współfinansowany z Europejskiego Funduszu<br />

Regionalnego w ramach Programu<br />

Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka,<br />

2007-2013. Projekt został opracowany<br />

przez zespół: dr inż. Izabela Lubowiecka,<br />

dr inż. Agnieszka Tomaszewska, prof. dr<br />

hab. inż. Czesław Szymczak z Politechniki<br />

Gdańskiej i dr Maciej Śmietański<br />

z Uniwersytetu Medycznego (Fot. 3.).<br />

Celem projektu jest opracowanie systemu<br />

wspomagania podejmowanie decyzji<br />

przez chirurga odnośnie wyboru rodzaju<br />

implantu, liczby i odstępów takerów<br />

oraz ich typu w określonej sytuacji operacyjnej,<br />

bowiem, mimo ogromnego<br />

postępu w technice przeprowadzania<br />

takich operacji, w dalszym ciągu jest<br />

zbyt wiele niepowodzeń lub nawrotów<br />

Nr 10/2010

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!