1 - 156 - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

Μουσική Α΄ & Β΄ Δημοτικου | Βιβλιο Δασκαλου
γειας και της συνεργασίας, παροχή κινήτρων μάθησης και ευκαιριών για πρωτοβουλίες κτλ.). Η
δράση «από το παρασκήνιο» θεωρείται η πιο ενδεδειγμένη στάση για τον εκπαιδευτικό, καθώς
πρέπει να παρακολουθεί με προσοχή την εξέλιξη της διαδικασίας, να παρεμβαίνει όταν είναι
απαραίτητο, παρέχοντας κάθε δυνατή βοήθεια και να συμμετέχει χωρίς να προκαταλαμβάνει
τις προσπάθειες των μαθητών (Αργυρίου, Μητρόπουλος & Σαρρής, 2008).
26
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Η αξιολόγηση αποτελεί ένα από τα δομικά στοιχεία της εκπαιδευτικής διαδικασίας και επηρεάζει
άμεσα την ποιότητα του διδακτικού έργου που πραγματοποιείται (Ζωγράφου, Καμπέρη
& Μπιρμπίλη, 2006). Σύμφωνα με τον Epstein και τους συνεργάτες του (2004, στο Ζωγράφου,
Καμπέρη & Μπιρμπίλη, 2006) η αξιολόγηση μπορεί να οριστεί ως «μια συνεχής διαδικασία
συλλογής, σύνθεσης και ερμηνείας πληροφοριών με στόχο να βοηθήσουμε τις αποφάσεις που
παίρνονται μέσα στην τάξη. Οι πληροφορίες αφορούν τα παιδιά, τη διδασκαλία και το κλίμα
της τάξης». Οι σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις για την κατάκτηση της γνώσης, τον ρόλο
του εκπαιδευτικού και των μαθητών και τη σημασία των συνθηκών μάθησης και των διαπροσωπικών
σχέσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία καθορίζουν, όπως είναι λογικό, και τον τρόπο
αξιολόγησης (Ζωγράφου, Καμπέρη & Μπιρμπίλη, 2006).
Συγκεκριμένα, η συνειδητοποίηση ότι η μάθηση δεν είναι μια «γραμμική» υπόθεση, αλλά
μια συνεχής διαδικασία οικοδόμησης πληροφοριών, η οποία επηρεάζεται σημαντικά από το
πλαίσιο στο οποίο συντελείται (Ματσαγγούρας, 2002), δημιούργησε την ανάγκη για τρόπους
αξιολόγησης που δίνουν έμφαση στη διαδικασία της κατάκτησης της γνώσης και στη συμμετοχή
των ίδιων των μαθητών στην αξιολόγησή τους (McClellan, 2004). Οι σύγχρονες προτάσεις
για την αξιολόγηση εστιάζονται κυρίως στον συνδυασμό διαφορετικών τεχνικών και
μεθόδων αξιολόγησης, στη συλλογή τόσο ποιοτικών όσο και ποσοτικών δεδομένων και στην
αξιολόγηση όχι μόνο της επίδοσης, αλλά και της ανάπτυξης. Επιπλέον, οι σύγχρονες απόψεις
για την αξιολόγηση τονίζουν ότι αυτή πρέπει να είναι «αυθεντική», να αξιολογεί δηλαδή τα
παιδιά μέσα από πραγματικές καταστάσεις που έχουν νόημα γι’ αυτά κι όχι μέσα από προεπιλεγμένα
από τους ενήλικες εργαλεία ή ερωτήσεις (Grace, 1992).
Η αξιολόγηση συνδέεται τόσο με τον βαθμό ανταπόκρισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας
στις ανάγκες της κοινωνίας και των ατόμων (εξωτερική αξιολόγηση) όσο και με τον βαθμό
λειτουργικότητας και επίτευξης των ειδικών στόχων του εκπαιδευτικού (εσωτερική αξιολόγηση).
Στην περίπτωση αυτή η αξιολόγηση αποβλέπει στην ανατροφοδότηση της εκπαιδευτικής
διαδικασίας. Με την αξιοποίηση των στοιχείων αυτών επιτυγχάνονται η βελτίωση και η πρόοδος
τόσο του μαθητή όσο και του εκπαιδευτικού. Η αξιολόγηση, με την έννοια αυτή, κρίνεται
αναγκαία για την επίτευξη των στόχων της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Οι σύγχρονες απόψεις για την αξιολόγηση στο μάθημα της Μουσικής υποστηρίζουν την
αναγκαιότητά του, υπογραμμίζοντας όμως το γεγονός ότι αυτό ενέχει ιδιαιτερότητες οι οποίες
σχετίζονται με τη φύση της μουσικής ως ιδιαίτερου γνωστικού αντικειμένου. Η αξιολόγηση
της διδασκαλίας και της μάθησης στο μάθημα της Μουσικής αποτελεί αναπόσπαστο μέρος
της εκπαιδευτικής διαδικασίας και μέσο ανατροφοδότησης του εκπαιδευτικού συστήματος