raport z realizacji III edycji Programu Obywatel i Prawo

Nowa adwokatura. Założenia do nowego prawa o adwokaturze
95
21. Skład mieszany sądu II instancji. Sąd II instancji rozstrzygający
w sprawach dyscyplinarnych należałby do sądownictwa powszechnego.
Udział adwokata w składzie orzekającym stanowiłby gwarancje,
że stanowisko adwokatury będzie miało realną wagę przy podejmowaniu
decyzji co do odpowiedzialności dyscyplinarnej.
22. Wybór adwokatów do składów mieszanych. Adwokaci, którzy
orzekaliby w sądzie powszechnym w składach mieszanych, byliby
wybierani na trzyletnią kadencję przez zgromadzenia poszczególnych
izb adwokackich spośród osób z co najmniej dziesięcioletnim stażem
adwokackim i praktyką orzeczniczą w sądach dyscyplinarnych korporacji.
Zgromadzenie izby wybierałoby grupę adwokatów, którzy byliby
delegatami do składów sądzących w poszczególnych sprawach. Wybory
adwokatów do poszczególnych składów odbywałyby się w drodze losowania,
co jest rozwiązaniem znanym i stosowanym w praktyce polskich
sądów. Sprawowanie funkcji sędziego przez adwokata w składach mieszanych
byłoby honorowe, nie wiązałyby się z tym dodatkowe przywileje
czy przejście w stan spoczynku.
23. Podsumowanie. Konkludując, przedłożona propozycja posiada
następujące zalety:
• zgodność ze standardami wynikającymi z Europejskiej Konwencji
Praw Człowieka – zapewnienie pełnej kontroli co do faktów i prawa
przez sąd spełniający wymogi art. 6 Konwencji;
• kompromis pomiędzy rozwiązaniem proponowanym przez Ministerstwo
Sprawiedliwości, a obecnym modelem postępowań dyscyplinarnych;
• jednolitość orzecznictwa dzięki kasacyjnej roli Sądu Najwyższego;
• nawiązanie do dobrych doświadczeń, znanych polskiemu systemowi
prawa. Do niedawna w składzie Naczelnego Sądu Lekarskiego zasiadał
sędzia Sądu Najwyższego, co było oceniane pozytywnie przez samorząd
lekarski, a wręcz jest postulowany powrót do tego rozwiązania.
Uwagi do części V:
1. Sytuacja osób niebędących członkami korporacji a chcących zajmować
się zawodowo świadczeniem usług prawnych zależy od tego,
czy adwokaci jako grupa zawodowa mają monopol na świadczenie pomocy
prawnej. Istnieje spektrum możliwych rozwiązań, od modelu restrykcyjnego
(pełen monopol) do liberalnego, które występują na świecie.
Na przykład:
• Monopol adwokatów na zawodowe świadczenie wszelkiej pomocy
prawnej. Nieadwokatom nie wolno świadczyć pomocy prawnej pod
groźbą sankcji karnych lub administracyjnych.