bolesti žlijezda sa unutrašnjim lučenjem, ishrane i metabolizma

Stanje glikoregulacije na medikamentnoj terapiji tipa
2 dijabetesa se sveobuhvatno evaluira u intervalu od 3
mjeseca.
Nivo preporuke A
Inzulinsku terapiju treba početi kada optimalnom terapijom
oralnim antihiperglikemijskim sredstvima (maksimalna
doza) i prilagođavanjem životnih navika nije moguće
održati glikemiju u okviru ciljnih vrijednosti. U slučaju
nepostizanja ciljnih vrijednosti, uvesti inzulinsku terapiju,
najkasnije nakon perioda od 6 mjeseci neadekvatne
glikoregulacije.
Inzulinsku terapiju započeti kao kombinovanu terapiju:
oralni agens + srednjedjelujući inzulin, a u slučaju
neuspjeha, početi samo inzulinsku terapiju u 2 dnevne
doze.
Kombinovanu terapiju ili inzulin trebalo bi uvesti odmah,
svim pacijentima koji imaju vrijednost HbA1c > 9,0% u
vrijeme postavljanja dijagnoze.
Inzulinsku terapiju sprovoditi samo humanim inzulinima ili
inzulinskim analozima.
Analoge inzulina uvesti odmah ili najkasnije nakon 3
mjeseca loše glikoregulacije primjenom humanih inzulina.
Fiksne mješavine inzulina treba primjenjivati prvenstveno
kod pacijenata na konvencionalnoj inzulinskoj terapiji.
Terapija inzulinom uvodi se na primarnom nivou
Principi uvođenja inzulinske terapije u tretmanu dijabetesa tip 2.
Inicijacija:
1. Uz oralnu antihiperglikemičnu terapiju uvesti bazalni inzulin pred spavanje
(obično u 22h) - u slučajevima kada je dominantna hiperglikemija
pred obrok: započeti sa NPH ili inzulinskim analogom / manje hipoglikemija
/u dozi od 10 j.
2. Premix inzulin / bifazni inzulin / - 2x/dan uz obustavljanje oralne
antihiperglikemične terapije izuzev metformina. U slučaju humanih
inzulina, započeti terapiju u dozi od 0,3-0,7 J/kg/TT/dan, uz odnos
DIABETES MELLITUS
41