ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

• Προετοιμασία με τη μέθοδο της συζήτησης στο πλαίσιο των μικρο – ομάδων της τάξης του κάθε
ρόλου. Ο ρόλος προετοιμάζεται από όλη την ομάδα: αναζητούνται και με τη βοήθεια του κειμένου
τα χαρακτηριστικά του κάθε ρόλου και γίνεται η επιλογή της κατάλληλης επιχειρηματολογίας.
Μπορούν να γραφούν και κάποια στον πίνακα από όπου η κάθε ομάδα θα αντλεί για να κατασκευάσει
το ρόλο της.
Παιδί: εκφράζει τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθει όταν το χτυπούν (πόνο, απόρριψη, στενοχώρια,
θλίψη, ντροπή) και λέει γιατί προτιμά να το συμβουλεύουν παρά να το κακοποιούν
Γονιός: Επικαλείται ότι και οι δικοί του γονείς, όταν ήταν μικρός τον χτυπούσαν για να τον συνετίσουν.
Ένα χαστούκι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Καμία φορά δεν θέλει να δείρει το παιδί του, αλλά του ξεφεύγει
πάνω στα νεύρα και στην κούρασή του. Μετά νιώθει και ο ίδιος στενοχωρημένος και απογοητευμένος.
Βέβαια, ξέρει ότι το ξύλο δε θεωρείται μέσο διαπαιδαγώγησης και ότι υπάρχει και τιμωρία για όποιον
γονιό χτυπάει το παιδί του. Γι’ αυτό και προτιμά να «ξεπερνά τον θυμό του» και να αντιμετωπίζει το παιδί
του, όταν νιώθει ήρεμος, χωρίς φωνές.
Πολίτης: Επικαλείται το δικαίωμα του γονιού να ανατρέφει όπως αυτός νομίζει το παιδί του, ακόμη και
να το χτυπά, όταν όλα τα άλλα μέσα δεν φέρνουν αποτέλεσμα, προκειμένου να γίνει «σωστός» άνθρωπος
για την κοινωνία. Ωστόσο, παραδέχεται ότι τόσα χρόνια έχουν δει πολλά τα μάτια του και τελικά το
ξύλο δε φαίνεται να ωφελεί κανέναν. Δεν βελτιώνεται η συμπεριφορά των παιδιών, αντίθετα μαθαίνουν
να απαντούν στη βία με τη βία. Με το ξύλο οι γονείς, πολλές φορές, παρασύρονται από τον θυμό τους
και μπορεί να βλάψουν ακόμη και τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού. Επομένως, είναι προτιμότερος
ο διάλογος, οι συμβουλές και το καλό παράδειγμα των γονιών.
Εκπρόσωπος της UNICEF: Τα δικαιώματα του παιδιού δεν πρέπει να παραβιάζονται σε καμία περίπτωση.
Και επειδή τα παιδιά πολλές φορές είναι ανίσχυρα, υπάρχουν τοπικές οργανώσεις και διεθνείς οργανισμοί
αλλά και αυστηροί νόμοι που τα προστατεύουν. Σημαντικότερη από την προστασία, βέβαια, είναι
η πρόληψη, γι’ αυτό και χρειάζονται και οι γονείς «εκπαίδευση» για τον τρόπο που θα επιλύουν τις
διαφορές τους με τα παιδιά τους και θα αποφεύγουν τις συγκρούσεις, λεκτικές ή σωματικές.
• Ορισμός εκπροσώπου που θα «παίξει» τον κάθε ρόλο.
• Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ο κάθε εκπρόσωπος – ρόλος συζητά με τους υπόλοιπους χρησιμοποιώντας
τα επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα της ομάδας του και γίνεται προσπάθεια να καταλήξουν
σε μια κοινά αποδεκτή λύση: σε καμία περίπτωση δεν ασκούμε βία, προκειμένου να επιβάλλουμε
την άποψή μας, ειδικά σε πρόσωπα που είναι λιγότερο ισχυρά από εμάς. Αυτός ο κανόνας εφαρμόζεται
ακόμη πιο αυστηρά στα πλαίσια της οικογένειας και στη σχέση γονέα – παιδιού.
36