υπουργειο εθνικης παιδειας και θρησκευματων πανεπιστημιο ...

Ο πατέρας μου ήταν Έλληνας Τσιγγάνος και καταγόταν
από την Κωνσταντινούπολη. Και πριν από πολλά χρόνια όλη
μου η οικογένεια μετανάστευσε στη Ρουμανία λόγω του
πολέμου.
Και από παππού προς παππού έκανε το επάγγελμα του
χαλετζή, δηλαδή του χαλοποιού. Την τέχνη τηνπήρα από τον
πατέρα μου «κλέβοντας την». θα εξηγήσω τι εννοώ για να
μην υπάρξει παρεξήγηση. Ερχόταν ο πατέρας μου μεσουρανούντος
του κομμουνισμού και πήγαινε στους δρόμους του
Βουκουρεστίου «ψαρεύοντας» πελάτες και έφερνε στο σπίτι
δυο, τρία, πέντε χαλιά απ’ αυτούς.
Και ήταν επίφοβο αυτό που έκανε, γιατί μπορούσαν να
τον πιάσουν και να πάει φυλακή κι αυτός κι όλη μας η οικογένεια.
Εγώ τον ρωτούσα «τι χαλί είναι αυτό μπαμπάκα;». Κι
αυτός άλλοτε μου απαντούσε σωστά, μου έλεγε την αλήθεια,
άλλοτε πάλι μου έκρυβε πράγματα ή έλεγε ψέματα
σχετικά με την ποιότητα και το είδος του χαλιού.
Μέχρι που εγώ «έκλεψα» την τέχνη του χαλιού από τον
πατέρα μου. Κάνοντας σύγκριση με το ένα κομμάτι, που γι’
αυτό μου έλεγε ψέματα, και με το άλλο, που γι’ αυτό μου
έλεγε αλήθεια, έβγαζα το συμπέρασμα μου κι έφτανα στην
κανονική εκτίμηση του τάπητα.
Αυτό το έκανε και για να διαπιστώσει τις ικανότητες μου
αλλά και από φόβο μην τυχόν κι αρχίσω κι εγώ να κάνω τη
δουλειά, γιατί απέδιδε η δουλειά αυτή. Ήθελε να μάθω την
τέχνη κοντά του, να με διδάξει με το δικό του τρόπο.
«Έκλεψα» λοιπόν την τέχνη με την παρατήρηση, ρωτώντας,
γιατί έτσι μπορεί κανείς να φτάσει στην Πόλη, όπως
λέει το ρητό. Ξεκινώντας από εκεί όπου είχε αρχίσει ο πατέρας,
έφτασα κι εγώ στο σημείο να του πω «μπαμπά, καά σι
καά» (αυτό είναι, αυτό).
«Σο σι καά;», «κασάκ σι», «σιρβάν σι», «κέρμαν», κασάν,
ταμπρίζ, ισπαχάν, σο σι, τι είναι; Σ’ όλα μου έδινε άριστα.
Την τέχνη της επιδιόρθωσης των χαλιών την ήξερε λίγο ο
'6νας ΙΙοβτονξα
Tmtfavoç
αγηξιίται
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΗ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ