υπουργειο εθνικης παιδειας και θρησκευματων πανεπιστημιο ...

Οι Ρωμαίοι, βλέποντας τι γινόταν, έμειναν κατάπληκτοι
για μια στιγμή. Αμέσως μετά ο αξιωματικός των στρατιωτών
ούρλιαξε στο γύφτο και του ’ρίξε μια με το μαστίγιο για να
σηκωθεί. Ο σιδεράς έστρεψε το κεφάλι στον Εσταυρωμένο
και μετά από λίγο σηκώθηκε στα δυο του πόδια, αγέρωχος.
Ακουσε τον αγέρα να σφυρίζει και ένιωσε την σκληρή μαστίγια
στο κορμί του, μια-δυο-τρεις φορές. Δεν έπεσε κάτω,
στεκόταν όρθιος, αντιμέτωπος με τους Ρωμαίους, βγάζοντας
μια κραυγή: «Όχι δε θα το κάνω! Δε θα βάλω τα καρφιά
σ’ αυτόν τον άνθρωπο».
Στα αυτιά του εκατόνταρχου, η φωνή του γύφτου έμοιαζε
με σεισμό.
Την παγωμάρα που δημιουργήθηκε, έσπασε η διαταγή του
Ρωμαίου αξιωματικού: «Πρώτα το γύφτο, σκοτώστε τον».
Τον άρπαξαν τρεις ένοπλοι και τον έσυραν λίγο πιο πέρα.
Ο γύφτος είχε κλείσει στα μάτια του την πάναγνη όψη του
Χριστού και δε φοβόταν τίποτε. Ο θάνατος τον βρήκε από
ρωμαϊκό μαχαίρι. Το αίμα του κύλησε στο χώμα για την
αγάπη του Χριστού, για αυτά που πίστευε ο γύφτος. Έμεινε
σταθερός στην αγάπη μέχρι το θάνατο.
Αυτός ο άσημος σιδεράς, ο γυφτο-σιδεράς ήταν ένας
άγιος μάρτυρας που οι περισσότεροι από εμάς δεν τον γνωρίζουμε,
δεν ξέρουμε καν το όνομα του. Ο Χριστός όμως το
ξέρει και όταν κρίνει αυτός θα μας το αποκαλύψει.
Στο ισόγειο με τα παραθυράκια που έχουν απ’ έξω σιδερένια
πυκνά κάγκελα, κάτω απ’ το ταβάνι που είναι σα θόλος, είναι
ένα σύννεφο αχνός ανακατεμένος με τα υπόγλυκα γαλάζια
δαχτυλιδάκια του καπνού. Είναι σκοτεινά. Τα σπασμένα τζάμια
είναι πιτσιλημένα με τη ζύμη κι απ’ έξω γεμάτα λάσπες.
Στις γωνιές κρέμουνται σαν παλιά ρούχα οι αράχνες οι αλευρωμένες
που με το γκρίζο και βαρύ τους φάδι έχουνε σκε-
%*TÉS
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΗ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ