υπουργειο εθνικης παιδειας και θρησκευματων πανεπιστημιο ...

Με τα χέρια κρεμασμένα τ' αφεντικό γύρισε τις πλάτες κι
έφυγε δίχως να πει λέξη. Το κεφάλι του κουνιότανε παράξενα.
Οι κουλουρτζήδες χαιρόντανε. Όλοι αρχίσανε τη δουλειά.
Κοίταζε ο ένας τον άλλο σα με καινούρια μάτια γεμάτα
εμπιστοσύνη κι αγάπη.
Ο Γύφτος τους ερέθιζε χαρούμενα.
- Κουνηθείτε, φίλοι μου. Κουνήστε τα δάχτυλα σας!
Πρέπει όλα να γίνουνε πάρα πολύ καλά... Τίμια! θα του
δείξουμε τι θα πει δουλειά! Όλοι στη δουλειά!
Ο Λάπτιεφ μ’ ένα σάκο αλεύρι στον ώμο στάθηκε καταμεσίς
στο εργαστήρι και είπε:
- Ε, βλέπετε τι καλά είναι άμα είμαστε ενωμένοι, άμα
βοηθάμε ένας τον άλλονε;
Ο Οσίπ ζυγίζει τ’ αλάτι και μουρμουρίζει.
- Όταν οργανωθούμε, έχουμε ένα σωρό ευκαιρίες. Μπορούμ’
ακόμη να δέρνουμε τ’ αφεντικό. Οι εργάτες μοιάζουν
σαν τις μέλισσες, την άνοιξη. Ο Αρτεμης είναι εξαιρετικά
εύθυμος. Μονάχα ο γερο-Κότση λέει με τη μύτη του τα
συνηθισμένα λόγια.
-Διαβολάκοι! Που να σας πάρει ο δαίμονας, πλύντε λοιπόν
τις καντήλες στο εικονοστάσι!
Μ. Γκόρκι, Το αφεντικό
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΗ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ