υπουργειο εθνικης παιδειας και θρησκευματων πανεπιστημιο ...

διευθυντής και Σία και το χρεώσανε και άλλα 8 εκατομμύρια.
Σιγά σιγά, έκλεισε.
Χρωστούσαν 2.400.000 στους εργάτες. Δεν μπόρεσαν οι
εργάτες να τα πάρουν από την Τράπεζα. Η Τράπεζα ήθελε
τα 8 εκατομμύρια.
...Μετά παρέλευση (ολίγου καιρού) η Τράπεζα (που το
είχε) το έβγαλε σε πλειστηριασμό αντί 2.500.000 δρχ.[...]
Επαναλαμβάνεται η δημοπρασία αντί 1.500.000 και μένει
•Μι ffl
^φ jM^BI^^^r~j* ""M"*"*^^"" 1 ""·" 1 "**·*'
ι—^r—^IC Ί^-ι J^
Τ1 ,^-*4Β^^^
|ϊ V^^"
στο Ρέστη [...], πεθαίνει και αυτός [από] καρδιακή προσβολή.
Έμεινε πάλι στη χήρα και αυτή δεν είχε παιδιά. Αφού
πέρασε καιρός πήγε ο Αγνατόπουλος , Μηχανολόγος, με τον
Ιωάννην Ραφιόν να το αγοράσουνε. Της δώσαν 2 εκατομμύ­
HB- . ΐβ " "
ρια [...], δεν το έδωσε. Μετά από καιρό, ήλθαν κάτι παλιατζήδες
και αγόρασαν τα μηχανήματα 8οο χιλιάδες και τα
πήραν. Στα γραφεία και στα υπόλοιπα κτίρια βάλανε κρεβάτια
και τα ενοικιάζουν το καλοκαίρι. Αυτά είναι τα νέα της
Κέας. [...]
Πέρασαν 7-8 χρόνια, ο κόσμος όσος εργαζότανε στο
εργοστάσιο έφυγε στην Αθήνα, και η Τζια ερήμωσε. Μας
βρήκε η Κατοχή. [...]
Τέλος πάντων, εγώ άνοιξα ένα καφενείον του Ιωάννου
Βουτσινά στην Πιάτσα. Το είχα καφενείον, ταβέρνα, μανάβικο.
Πουλούσα γιαούρτια, ρυζόγαλα και ότι άλλο ήθελες.
Έφτιαχνα καρέκλες. Αυτά το ’29-’3θ και ’31. Εκεί ήτο κοντά
το Ταμείον και ερχόντανε οι υπάλληλοι και τρώγανε γιαούρτι
και ρυζόγαλο και μάλιστα κάποτε τους μαγείρευα κιόλας.
Για έναν μήνα θυμώσανε με τον μάγειρα και μου λένε, μας
μαγειρεύεις να τρώμε;
- Πώς, ό,τι θέλετε.
Και μου αγοράσανε πιάτα, μαχαιροπίρουνα, πετσέτες,
τραπεζομάνδιλα, κατσαρόλες, τηγάνια κ.λπ. Και αφού τους
περιποιούμουνα καλά, ήταν πολύ ευτυχισμένοι. [...]
Εν τω μεταξύ, ήλθε κάποιος ομπρελάς και δεν είχε πού να
ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ
ΤΕΧΝΙΤΗΣ