υπουργειο εθνικης παιδειας και θρησκευματων πανεπιστημιο ...

σαγηνεύεις το συνομιλητή σου, να γίνεσαι Πρωταγόρας ή
Σωκράτης. Η συμφωνία είναι η ποίηση του εμπορίου. Εξοφλείς
αυτό που αγοράζεις με λίγες δραχμές, γιατί όσο και να
'ναι χρειάζεται κι αυτό, αλλά και με φτερωτά λόγια. Στην
καπιταλιστική γλώσσα τα λόγια αυτά λέγονται χρήματα πλαστά.
Είναι φανερή η βαρβαρότητα. Μια θαυμαστή δικαιοσύνη
τα κανονίζει έτσι ώστε οι δρόμοι της Ελλάδας να είναι
ομαλοί για όποιον διαθέτει ακονισμένο μυαλό και διεισδυτική
επιχειρηματολογία, γεμάτοι ενέδρες όμως για όποιον
πηγαίνει μόνο για χρήματα...
Από το βιβλίο
του Πέτρου Πιζάνια,
Οι φτωχοί των πόλεων
[..] Λέγω του Πατέρα μου: καλέ εγώ θα πάω έξω στην αγορά
να βρω καμιά δουλειά.
-Τι δουλειά θα βρεις, βρε παιδί μου;
- Ό,τι να είναι. Έτσι θα κάθουμαι; Αφού του έλεγα
αυτά, έρχεται μια κοπέλα πατριώτισσα...
Την ερώτησα: Μήπως θέλει το αφεντικό σου κανένα
παραγιό; Και μου λέγει, άσε να τον ερωτήσω, γιατί σαν να
έλεγε [πως] θέλει να βρει, γιατί ο Σπύρος είναι άρρωστος.
Είχε ένα παιδί και ήτο φυματικός, όπως και απέθανε, ο θεός
συχωρέσει τον.
Την άλλη ημέρα έρχεται και μου το λέγει. Πήγα λοιπόν
στο μαγαζί και τι να ιδώ! Καφενείον, ταβέρνα και καρεκλάδικο.
Τον χαιρέτησα, εσυστήθηκα και του λέγω: Μου είπε η
Μαρία πως θέλετε παραγιό;
- Ναι, μου λέγει.
-Έρχομαι εγώ.
- Ξέρεις από καφενείον;
-Στην Πατρίδα μου, αυτή ήτο η δουλειά μου. θα έλθω
μίαν εβδομάδα να με δοκιμάσετε και αν σας αρέσω με κρατάτε.
Την ίδια μέρα του λέγω: δώστε μου ποδιά. Μου δίνει
ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ
ΤΕΧΝΙΤΗΣ