G.M.Giersztyn - 'Inny' w filmach Anga Lee - Wiedza i Edukacja

uczyniła z jednej strony społeczności prymitywne, drugiej jej aktualne zjawiska iprzemiany kultury zachodniej, nie wyłączając II wojny światowej, buntu młodych lat60–tych i eksplozji nowinek technologicznych. W swojej autobiografii z 1974 rokuantropolożka pisze, iż za swój największy sukces uznaje „wykorzystanie rezultatówwłasnych badań antropologicznych prowadzonych w prymitywnych społecznościach dorozwiązania wielkich problemów wychowawczych społeczeństw wysokorozwiniętych”. 52Kultura postfiguratywna„W kulturze postfiguratywnej zmiany są tak trudne do zauważenia, żedziadkowie trzymając na rękach swoich wnuków, nie marzą dla nich o innym życiu, niżtakie jakie sami przeżyli. Przeszłość dorosłych jest przyszłością młodych” piszeMead. 53 Jest to typ kultury, który charakteryzują niezmienność, niezachwiana tradycjaprzekazywana z pokolenia na pokolenie. Występuje ona w niezmiennej przestrzeniżycia, gdzie społeczność tworzona jest przez trzy pokolenia, a pojęcie „czas” nabieraznaczenia „bezczas”, „wieczne trwanie”.Kultura kofiguratywna„W kulturze kofiguratywnej; pisze Mead, dominującym wzorem dlaczłonków społeczeństwa jest zachowanie rówieśników.[…] We wszystkich kulturachko figuratywnych starsi odgrywają rolę podstawową tym sensie, że określają formy igranice w których kofiguracja może wystąpić w zachowaniu młodych.” 54 W tym typiekultury w pełni pojawiają się mody, czyli krótkotrwałe pożądane występowanieokreślonego typu zachowania lub rodzaju zainteresowań. W kulturze kofiguratywnejmody są zarezerwowane wciąż jeszcze dla młodych ludzi, a ich forma musi zostaćzaakceptowana przez przedstawicieli starszego pokolenia. Mody te nie mogą naruszaćpodstawowych zasad kultury ani jej symboliki.Kultura kofiguratywna jest odpowiedzią na nieuchronne zmiany, jakiezaszły w przestrzeni zasiedlonej przez określoną grupę i mogą one dotyczyć zarównośrodowiska przyrodniczego, jak i społeczno – kulturowego. Katalizatorem zmian możeCurriculum Vita autorstwa Margaret Mead oraz podsumowanie dorobku naukowego zamieszczone wczasopiśmie „Education”, kwiecień – maj 1974, również jej autorstwa.52 Wyd. cyt., str. 11.53 Margaret Mead, wyd. cyt., str. 22–26.54 Wyd. cyt., str. 65.43