ze sobą, lecz to tylko pozór. Ich skraje dotykają się wzajemnie a idąc śladem granicdochodzimy do punktu w którym nie sposób już odnaleźć każdej z osobna. Refleksjanad tym symbolem sprawia, iż myśl łatwiej skłania się do poszukiwania płaszczyznporozumienia i możliwości kompromisu, zbieżnych doświadczeń wspólnych korzenirozumianych w wieloraki sposób. Doprawdy jest to symbol na wskroś pokojowy,humanistyczny a przy tym zmysłowy, oddający zarówno dwoiste skłonności ludzkiegocharakteru jak i ludzkiej natury zamykającej nieuchwytny umysł w substancjalnymciele.Zygmunt Bauman znajduje w odmiennościach źródło wyzwań, które pozakoniecznością zrozumienia prowadzi do konieczności redefiniowania Ja orazsymultanicznego tworzenia porównań z Drugim. „Nie można tożsamości raz na zawszeustalić, by usiąść potem na laurach i odpocząć. Trzeba tożsamości ciągle doglądać,usuwać uszkodzenia, wymieniać zużyte części, dodawać nowe i (oby) lepiejskonstruowane”. 71Twarz wroga: „Ostrożnie. Pożądanie”„Wróg” to określenie kategoryczne, bezwzględnie piętnujące i odbierającejego posiadaczowi człowieczeństwo, bo dzięki temu łatwiej zadać ból i zabić.Dla Wong Chia Chi wrogiem są okupujący Chiny Japończycy i wszyscy z nimikolaborujący. Czym jest wojna doświadczyła w 1938, kiedy musiała uciekać do HongKongu, ówcześnie brytyjskiej kolonii. Przez wojnę ojciec ją zostawił i wyemigrowałWielkiej Brytanii, gdzie założył nową rodzinę. Chia Chi ma powody do nienawiści iposzuka zemsty. Jej motywacja jest jednak niekompletna, bo brak jej miłości doojczyzny. Kiedy kolega ze studiów, w którym się podkochuje, Kuang Yumin zapraszają do wstąpienia do amatorskiej grupy teatralnej wystawiającej patriotyczneprzedstawienia Chia Chi zgadza się bez wahania. W przedstawieniu gra młodą kobietę,która nie może walczyć na linii frontu, bo opiekuje się niedołężną matką. Wspierajednak walczących jak tylko może – modlitwą, strawą, schronieniem, a nawetkamizelką uszytą dla wojującego gdzieś tam brata a darowaną nieznajomemupartyzantowi, który przecież poniekąd jest jej bratem. <strong>Edukacja</strong> patriotyczna zostałaukończona.71 Za: Piotr K. Oleś, O różnych rodzajach tożsamości, [w:] Tożsamość i jej przemiany a kultura, red. PiotrK. Oleś, Anna Batory, wyd. KUL 2008, str. 63.57
Jest rok 1940 i czas przystąpić do tępienia wroga. Celem jest szefkolaboracyjnej policji Yee. Chia Chi przeistacza się w zamężną panią Jiazhi Mak i maza zadanie zwabić Yee w pułapkę wykorzystując kobiecy wdzięk. Yee nie wygląda jakpotwór, którego sobie wyobrażała, dziwne. Amatorska pułapka amatorskiej grupyzapaleńców kończy się jednak klęską. Kolejna szansa niespodziewanie przychodziniemal trzy ciężkie lata później. W międzyczasie Kuang Yumin przystąpiło ruchu oporui proponuje ponowne rozstawienie sideł. Chia Chi nie odmówi Kuang Yuminowi.Regularne spotkania z Yee przynoszą niespodziewany efekt. Z dnia na dzieńz nieludzkiego wroga wyłania się tragicznie wyniszczona istota ludzka. Yee czuje,pragnie, tęskni, nawet kocha, kocha Jiazhi, ona go też, chociaż dla Chia Chi jest wciążtylko Kuang. Yee jest brutalny, rani i kąsa ludzi jeśli za bardzo się zbliżą, niczym piesnad którym się znęcano. Chęć zemsty przygasa ustępując litości, współczuciu izakochaniu. Chia Chi i Yee są do siebie podobni – oboje szukali akceptacji i ideiprzewodniej dalszej egzystencji, oboje są samotni i oboje napiętnowani. W czasieprzedstawień w Hong Kongu ona była troskliwą siostrą wspierającą brata z oddali, wSzanghaju jest dziwką sypiającą z kolaborantem żeby uśpić jego czujność iprzypadkiem usypiająca swoją.W plątaninie kłamstw, pozorów i emocji łatwo się zagubić, mówi Ang <strong>Lee</strong>,jednak ludzie są zawsze tylko ludźmi, a wróg niezależnie od nazwy, zawsze ostateczniema ludzką twarz.Czas konfrontacji: „Przejażdżka z diabłem” i „Tajemnica BrokebackMountain”Jack Roedel, główny bohater „Przejażdżki z diabłem” to młody,szesnastoletni mieszkaniec południa i nim osiągnie osiemnaście przewartościuje onswój system oceny w stosunku do ludzi. Pierwszym wyzwaniem jest dla Jacka zdobyciesię na szacunek i zaufanie w stosunku do Murzyna. Holt jest oddanym przyjacielemGeorge’a Clydea, nazywanego przez tę przyjaźń Czarnym Georgem. Duet jest z nichprzedziwny, gdyż George jest synem majętnego obywatela południa, zaś Holt to byłyniewolnik walczący z konfederatami przeciw Unii. Jack długo nie może zrozumiećdlaczego Holt wspiera południe – za bardzo przywykł do bycia czyjąś własnością i niepotrafi wykorzystać wolności czy też jest szpiegiem. Kiedy Roedel widzi jak wytrwaleGeorge broni Holta przed poniżaniem i traktowaniem jak niewolnika, widzi mężczyznę58
- Page 1 and 2:
UNIWERSYTET MARII CURIE - SKŁODOWS
- Page 3 and 4:
Kwestia patriotyzmu a moralność .
- Page 5 and 6:
WstępPodstawą całej twórczości
- Page 7 and 8: Nawiązanie dialogu z Drugim jest p
- Page 9 and 10: Część pierwsza: Społeczeństwo1
- Page 11 and 12: szacunkiem dla rodziny a własnymi
- Page 13 and 14: Homoseksualizm — sprawa polityczn
- Page 15 and 16: pochwalić doktoratem. Biuro znajdu
- Page 17 and 18: 2. Klasy i drabina społecznaPęta
- Page 19 and 20: Dashwooda z poprzedniego małżeńs
- Page 21 and 22: 3. Tożsamość kulturowa i narodow
- Page 23 and 24: udowaniem więzi społecznych. Baum
- Page 25 and 26: Życie poza rodziną też nie okazu
- Page 27 and 28: spotkania biznesowe o różnym char
- Page 29 and 30: dzieciństwie, a wychowywała go g
- Page 31 and 32: 4. RasizmEwolucyjne korzenie rasizm
- Page 33 and 34: Jack Roedel (Tobey Maguire) jest ch
- Page 35 and 36: przyszłości” (Gattaca, 1997) An
- Page 37 and 38: dojdzie do jakiegokolwiek starcia.
- Page 39 and 40: do serca wroga, agresora zewnętrzn
- Page 41 and 42: kiedy znajomy sprzed wojny, Alf Bow
- Page 43 and 44: Część druga: Człowiek1. Relacje
- Page 45 and 46: yć gwałtowny rozwój techniki lub
- Page 47 and 48: poprzez Jia- Chien, od Jia-Ning rep
- Page 49 and 50: potomka. W „Przyczajonym tygrysie
- Page 51 and 52: pogodę. Jego nieobecność pozosta
- Page 53 and 54: Kultury prefiguratywne nasiliły r
- Page 55 and 56: zwierzyć, bo byłoby to dla nich p
- Page 57: zdawało, podmiotem relacji przeksz
- Page 61 and 62: Część trzecia: Życie wewnętrzn
- Page 63 and 64: jaw istnienia Hulka zostaje wyklucz
- Page 65 and 66: „Tożsamość to poczucie, że je
- Page 67 and 68: ostatecznie rozpadło się w 1975,
- Page 69 and 70: więc jestem” 83 , a jednak w tej
- Page 71 and 72: łakomie spoglądający na jego sta
- Page 73 and 74: wiedzy widza, co mogłoby przetrwa
- Page 75 and 76: 14. Paweł Boski, Tożsamość kult
- Page 77: Pushing Hands (Tui shou, 1992)Filmo