Yuval Noah Harari - Homo Deus Yarının Kısa Bir Tarihi (1)

İnsanlar tanrı mertebesine erişmeyi hayal edemedikleri ya da
ölümsüzlük rüyaları göremediklerinden değil, bu kadar açık
sözlü ifadelere alışkın olmadıkları için çok şaşırıyorlar. Oysa bu
konularda düşünmeye başladıklarında, bu iddialar pek çoğuna
makul geliyor. Böbürlendiğimiz teknolojik gelişmeleri bir
kenara bırakırsak, ideolojik olarak bunlar yeni düşünceler
değil. Dünya üç yüzyıldır Homo sapiens’in hayatını, gücünü ve
mutluluğunu kutsayan hümanizmle yönetiliyor. Ölümsüzlük
ve mutluluk kazanmaya, tanrı mertebesine yükselmeye
çalışmak, uzun zamandır etrafta var olan hümanist idealleri
makul sonuçlarına taşıyor sadece. Uzun zamandır cebimizde
sakladıklarımızı açıkça masaya seriyor.
Ben de masaya bir şey koymak istiyorum: Bir silah. Birinci
sahnede beliren ve üçüncü sahnede patlayacak olan bir silah.
İlerleyen bölümler, hümanizmin (insan türüne tapınmanın)
dünyayı nasıl fethettiğini tartışacak. Ancak hümanizmin
yükselişi aynı zamanda kendi sonunun tohumlarını da ekiyor.
İnsanları tanrılara yükseltme çabası hümanizmi makul
sonucuna götürürken, diğer yandan da hümanizmin
doğasındaki kusurları ortaya çıkarıyor. Kusurlu bir idealle yola
çıktığınızda, kusurları ancak idealin gerçekleşmesi yakınsa fark
edersiniz.
Bu sürecin çoktan hastanelerin geriatri bölümlerinde
işlemeye başladığını görebilirsiniz. İnsan hayatının kutsallığına