Yuval Noah Harari - Homo Deus Yarının Kısa Bir Tarihi (1)

Nisan 1975’te Kamboçya’nın başkenti Phnom Penh, Kızıl
Kmerler’e yenik düştü. İki hafta sonra tüm dünya, ekranları
başında Vietnam’ın başkenti Saygon’daki ABD
Büyükelçiliği’nin çatısından Yankilerin helikopterlerle
kurtarılmasını izliyordu. Büyük çoğunluk Amerikan
İmparatorluğunun çöktüğünden neredeyse emindi. “Domino
etkisi teorisi” daha dillendirilmemişken, 1975’in Haziran’ında
İndira Gandi Hindistan’da olağanüstü hâl ilan etti. Dünyanın
en büyük demokrasisi de sosyalist diktatörlükler arasına
katılmaya hazırlanıyordu.
Liberal demokrasiler gitgide dünyaya sunacak pek bir şeyi
kalmamış, hatta kendi genç nesillerine bile hitap edemeyen
yaşlı beyaz emperyalistlere has bir kulübe dönüşmeye başladı.
Washington özgür dünyanın lideri olarak kendi sistemini
methederken, neredeyse tüm müttefikleri otoriter krallar
(Suudi Arabistan Kralı Halid, Fas Kralı II. Hasan ve İran Şahı)
ya da askeri diktatörlerdi (Yunanistan’da cuntacı albaylar,
Şili’de General Pinochet, İspanya’da General Franco, Güney
Kore’de General Park, Brezilya’da General Geisel ve Tayvan’da
Kızıl General Chiang Kaishek).