Yuval Noah Harari - Homo Deus Yarının Kısa Bir Tarihi (1)

ortaçağ kabileleriyle karşılaştırayım?” diye tersleyecektir sizi,
“Televizyonlardaki zenginler gibi, olmadı kalburüstü
mahallelerdeki insanlar gibi yaşamak istiyorum.” Aynı şekilde
2070’te alt sınıflara 2017’den çok daha iyi sağlık hizmetlerine
ulaşabildiklerini söylemeye kalktığınızda, rahatlamaktan çok
kendilerini dünyaya hükmeden, sürümü yükseltişmiş
süperinsanlarla karşılaştıracaklardır.
Dahası tüm tıbbi gelişmelere rağmen 2070’te muhtaç
insanların bugünden daha iyi sağlık hizmeti alacağının
garantisini veremeyiz çünkü devletin ve elitlerin gözünde
yoksullara sağlık hizmeti sunmak önemini yitirebilir. 20. yüzyıl
kitlelerin çağıydı, bu nedenle tıp kitlelere hizmet ediyordu. 20.
yüzyıl orduları milyonlarca sağlıklı askere, ekonomisiyse
milyonlarca zımba gibi işçiye muhtaçtı. Sonuçta devletler
herkesin güçlü kuvvetli olduğunu garantileyebilmek adına halk
sağlığı hizmeti sunmaya başladılar. En büyük tıbbi
başarılarımız kitle çağında hijyen standartlarını yükseltmek, aşı
kampanyaları düzenlemek ve salgınların önüne geçmek oldu.
1914’te Japon üst sınıfları yoksulları aşılamak, kenar
mahallelere hastaneler kurmak ve kanalizasyon sistemleri
yaptırmakla ilgilenmeye başladı; sonuçta Japonya’nın güçlü bir
orduya ve güçlü bir ekonomiye sahip olabilmesi için
milyonlarca sağlıklı askere ve işçiye ihtiyacı vardı.