Yuval Noah Harari - Homo Deus Yarının Kısa Bir Tarihi (1)

efsaneleri oluşturdu bile. Artık seyahat acenteleri ve restoran
şefleri uçak biletleri, oteller ve pahalı yemekler yerine yeni
deneyimler pazarlıyor.
Modernite öncesi anlatılar, harici olaylara ve heyecanlara
odaklanırken modern romanlar, filmler ve şiirler duygulara
vurgu yapan Greko-Romen destanlar ve ortaçağ şövalyelerine
dair romanslar kahramanca davranışların bir katalogunu sunar
ama duygulardan hiç bahsetmezler. Bir bölüm korkunç devle
savaşarak onu öldüren cesur şövalyeyi betimlerken, diğer
bölümde şövalyenin ateş saçan ejderhayı katlederek güzel
prensesi nasıl kurtardığı anlatılır. Üçüncü bölümde prensesi
kaçıran kötü kalpli büyücünün peşine düşen şövalye, bu sefer
de büyücüyü öldürür. Kahramanın her zaman bir şövalye
olmasına hiç şaşırmamak gerek; sonuçta bir marangoz ya da
köylüden kahramanlık sergilemesini bekleyecek değiliz!
Buradaki can alıcı nokta kahramanların hiçbir zaman içsel
bir değişim göstermemesidir. Aşil, Arthıur, Roland ya da
Lancelot, şövalyeler dünyasının korkusuz savaşçıları olarak
maceralara atılmadan önce neyseler hikayenin sonunda da
aynıdırlar, öldürdükleri o devler ve kurtardıkları tüm o
prensesler şövalyelerin cesaretinin ve azminin bir kanıtıdır ama
başlarına gelenlerden yeni hiçbir şey öğrenmezler.
İcraatlardan çok duygu ve deneyimlere öncelik veren
hümanizm, sanatı da kökünden değiştirir. Wordsworth,