Yuval Noah Harari - Homo Deus Yarının Kısa Bir Tarihi (1)

Günlük gerçeklikleri ağaçlar, mantarlar, yaban domuzu ve
tavşanlardan ibaretti. Çiftçiler tüm gün tarlalarında toprağı
sürerek, hasat toplayarak çalışıp mısır öğütüp çiftlik
hayvanlarına bakardı. Gerçeklikleri çıplak ayaklarının altındaki
çamurun hissi, sabanı çeken öküzün kokusu, fırından yeni
çıkmış sıcak taze ekmeğin tadından oluşuyordu. öte yandan
antik Mısır’daki katipler vakitlerinin büyük bir kısmını
okumaya, yazmaya ve hesap yapmaya ayırırdı. Gündelik
gerçekleri kimin hangi tarlaya sahip olduğunu, bir öküzün ne
kadar ettiğini, köylülerin yıllık ne kadar vergi ödeyeceğini
belirleyen parşömenlerin üzerindeki mürekkep izleriydi. Bir
katip iğne uçlu kaleminin ucuyla bir kasabanın kaderini
belirleyebilirdi.
İnsanların ciddi bir kısmı modern zamana kadar okuma
yazma bilmiyordu fakat zamanla tüm önemli yöneticiler
gerçekliği yazılı metinler aracılığıyla görmeye başladılar. İster
antik Mısır’da, ister 21. yüzyıl Avrupa’sında olsun, okuyup
yazabilen elitlerin gözünde bir parça kağıda karalanmış her şey
ağaçlar, öküzler ve insanlar kadar gerçekti.
1940 baharında Naziler kuzeyden Fransa’ya girdiğinde
Yahudi nüfusu ülkeyi güneyden terk etmeye başladı ama sınırı
geçmek için İspanya ve Portekiz vizesine ihtiyaçları vardı.
Hayatlarını kurtaracak kağıt parçasının peşinde çaresizce
koşuşturan on binlerce Yahudi, diğer göçmenlerle beraber